Wenera (inaczej Wenus) nie cieszyłaby się z faktu, że od jej imienia wzięła nazwę grupa chorób przekazywanych podczas miłosnych uniesień. W naszych czasach z ryzykiem zakażenia chorobami wenerycznymi – bo o nich mowa – powinien liczyć się każdy, kto prowadzi aktywne życie seksualne.
W Polsce od 4 lat obserwuje się wzrost zachorowań na choroby przenoszone drogą kontaktów seksualnych , przede wszystkim rzeżączkę, kiłę i kłykciny kończyste (powodowane przez HPV – zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego). Do listy dopisać należy jeszcze: opryszczkę narządów płciowych, chlamydie, zakażenia wirusem żółtaczki typu C oraz zakażenia wirusem HIV.
Kto jest najbardziej narażony?
Kluczowym czynnikiem ryzyka chorób przenoszonych drogą płciową są nasze zachowania i zwyczaje seksualne. Ryzyko zachorowania wzrasta wraz z liczbą partnerów płciowych, preferencją seksualną oraz rodzajem stosunków płciowych – tłumaczy dr n. med. Ewa Firląg-Burkacka. W przypadku wszystkich chorób przenoszonych drogą płciową niebezpieczne są zarówno stosunki oralne, jak i waginalne oraz – wiążące się z największym ryzykiem – kontakty analne.
Stereotypowe myślenie o tego rodzaju chorobach jako o „wstydliwych” również sprzyja rosnącej liczbie zakażeń. Chorzy zgłaszają się do lekarza z zaawansowanymi objawami, co utrudnia leczenie. A zanim pojawią się w gabinecie lekarskim, z dużym prawdopodobieństwem zdążą już zakazić swoją partnerkę lub partnera. Często także obawiają się powiadomić swoich partnerów lub partnerki o konieczności zrobienia badań i podjęcia leczenia.
Nierzadko pacjenci, nawet jeśli już zgłoszą się do specjalisty, nie stosują się do jego zaleceń. W efekcie choroba pozostaje niedoleczona. – Również samowolne, amatorskie leczenie może być przyczyną powikłań, a niedoleczone i źle leczone choroby przeistaczają się w stan przewlekły – podkreśla dr Ewa Firląg-Burkacka.
Wszystkie z wymienionych chorób – jeśli są nieleczone lub leczone nieprawidłowo – prowadzą do poważnych powikłań.
Jak rozpoznać chorobę?
Dr Ewa Firląg-Burkacka do najczęstszych objawów zalicza:
- owrzodzenia, nadżerki, guzki na narządach płciowych
- wyciek ropny z cewki moczowej
- wydzielinę ropną i upławy z pochwy
- ból, przeczulicę, pieczenie podczas oddawania moczu
- częste parcie na mocz
- wysypki plamiste – plamisto-grudkowe na skórze gładkiej tułowia, kończynach oraz wewnętrznej powierzchni dłoni i stóp
- owrzodzenia na śluzówkach jamy ustnej (kontakty oralne), owrzodzenia na narządach płciowych po kontaktach dopochwowych i analnych.
HIV
W przypadku HIV zakażenie przez pierwsze 8-10 lat może nie dawać żadnych objawów, ale u 50-90% zakażonych osób po upływie 2 do 8 tygodni od zakażenia pojawia się tzw. ostra infekcja. Jej objawy to: gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, zapalenie gardła, plamisto-grudkowa wysypka, bóle mięśni i stawów, mogą wystąpić zmiany wrzodziejące w jamie ustnej, przełyku.
Objawy te pojawiają się w różnym stopniu nasilenia, często mogą zostać zlekceważone. Jednocześnie nie są to objawy typowe tylko dla zakażenia HIV, więc nie można stwierdzić zakażenia na ich podstawie. Tylko test wykonany we właściwym terminie może potwierdzić lub wykluczyć zakażenie HIV.
Jeśli wyżej wymienione objawy pojawiają się po przygodnych kontaktach seksualnych, jak również po kontaktach ze stałymi partnerami (szczególnie, kiedy odbywają się bez zabezpieczenia), są wskazaniem do zgłoszenia się do lekarza – dermatologa, wenerologa lub ginekologa.
Pamiętaj: Najlepsza ochrona przed HIV i większością inny chorób przenoszonych drogą płciową to prawidłowo użyta prezerwatywa.
HIV a inne choroby przenoszone drogą płciową
Choroby przenoszone drogą kontaktów seksualnych sprzyjają powstawaniu uszkodzeń na narządach płciowych, przez które z łatwością przenika HIV. W rezultacie zakażenie innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową zwiększa ryzyko zakażenia HIV.
Więcej informacji na profilu: https://www.facebook.com/AbcSeksu
Artykuł powstał w ramach kampanii „ABC seksu w obrazkach” współorganizowanej przez miasto stołeczne Warszawa.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
