Jak się zarazić?
Głównym czynnikiem etiologicznym drożdżycy jest Candida albicans - gatunek grzyba, który bytuje w jamie ustnej i przewodzie pokarmowym zdrowego człowieka. Do inwazji grzyba dochodzi w przypadkach miejscowego lub ogólnego obniżenia odporności. Pogorszenie kondycji naszego układu odpornościowego, skutkujące drożdżycą narządów płciowych, często wynika z powszechnego użytku antybiotyków. Zabijają one nie tylko bakterie chorobotwórcze, ale i te, dzięki którym w pochwie utrzymane jest niskie pH będące czynnikiem protekcyjnym infekcji.
Polecamy: Wszystko o prezerwatywie
Stanami, które zwiększają ryzyko tej choroby jest przewlekła sterydoterapia, immunoterapia, ale i doustna antykoncepcja. Bywa, że drożdżyca jest chorobą wskaźnikową, to znaczy nasuwa podejrzenie innej choroby układowej. I tak na przykład mając do czynienia z nawracającą drożdżycą powinno się wykluczyć u pacjenta cukrzycę. Do przyczyn miejscowych zakażenia Candidia albicans należą m.in. urazy i otarcia śluzówki narządów płciowych oraz brak higieny miejsc intymnych.
Jakie są objawy drożdżycy narządów płciowych?
Warto na początku zaznaczyć, że blisko 30% kobiet nie ma żadnych objawów zakażenia albo są one bardzo łagodne. Ten charakter przebiegu drożdżycy zwiększa ryzyko zarażenia również partnera seksualnego. U niektórych choroba ta przebiega bardzo przewlekle, z licznymi nawrotami i okresami poprawy. Ale równie dobrze może rozwijać się nagle i bardzo szybko.
Sprawdź: Jakimi pasożytami zarażamy się podczas kontaktów seksualnych?
Drożdżyca atakuje przede wszystkim pochwę, srom, cewkę moczową oraz żołądź i okolicę odbytu. Do głównych objawów zakażenia należą świąd, pieczenie, czasami ból oraz gęste, serowate upławy. Towarzyszy temu zaczerwieniona błona śluzowa narządów płciowych oraz nie rzadko ból i pieczenie przy oddawaniu moczu. Bywa, że wtórnie do tych zmian pojawiają się ogniska drożdżycy w okolicy skóry krocza, pachwin i ud.
Jak rozpoznać drożdżycę?
Obraz kliniczny tej choroby może być niespecyficzny. Dlatego też kluczowe dla pewnego rozpoznania jest badanie mikrobiologiczne wydzieliny z narządów płciowych. Wartościowe jest także wykonanie antymikogramu, czyli wykazu środków przeciwgrzybiczych, na które dany czynnik patogenny jest wrażliwy.
Leczenie
Obecnie na rynku są dostępne liczne preparaty o działaniu miejscowym, które mają zwalczyć to schorzenie. Występują one w postaci globulek, tabletek, żeli, kremów. W leczeniu doustnym, które średnio trwa kilka dni a maksymalnie 2 tygodnie, najczęściej stosowane są środki zawierające flukonazol lub ketokonazol. Należy przy tym pamiętać, że leczeniu powinni się poddać także seksualni partnerzy osób chorych.
Profilaktyka
Przede wszystkim należy przestrzegać fundamentalnych zasad higieny miejsc intymnych, do których zalicza się także noszenie bielizny z włókien naturalnych. Poza tym w trakcie leczenia antybiotykami, chcąc odbudować mikroflorę pochwy, powinno się stosować globulki zawierające pałeczki kwasu mlekowego.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
