Dawniej aborcja była w naszym kraju legalna. Wykonywano ją nie tylko w prywatnych gabinetach, ale i w państwowych placówkach zdrowotnych. Od wejścia w życie Ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży, aborcję można wykonać w następujących przypadkach:
- ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety ciężarnej
- badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia płodu albo nieuleczalnej choroby zagrażającej jego życiu
- zachodzi uzasadnione podejrzenie, że ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego; do 12 tygodnia od poczęcia dziecka
Art. 152.
§ 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy,
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.
§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, gdy płód osiągnął zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
Art. 153.
§ 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerwania ciąży, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.
§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, gdy płód osiągnął zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
Art. 154.
§ 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 1 lub 2 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 2. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 3 lub w art. 153 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Aborcja wykonywana jest różnymi sposobami - „domowo” za pomocą leków, dostępnych w aptece, które wywołują skurcze macicy i poronienie oraz „medycznie” - w gabinecie ginekologicznym. W razie powikłań w tym pierwszym przypadku, kobiety szukają pomocy na izbie przyjęć lub pogotowiu, tłumacząc się często „nieświadomością ciąży”...
Kobiety różnie przeżywają aborcję. Dla jednych jest to silne, traumatyczne przeżycie, a dla innych „wyjście z trudnej sytuacji”. Atmosfera w gabinecie nie napawa przyjemnością, a kobiety często czują się po wszystkim „upodlone” i „zgnojone”. Nie ma znaczenia kto ile zapłaci za aborcję. Można dać wiele pieniędzy, a zabieg zostanie przeprowadzony niegodnie; a można i zapłacić dużo mniej, a zabieg wykonany zostanie starannie...
Po zabiegu kobieta wymaga opieki psychologicznej. Społeczeństwo jest bardzo uprzedzone do takich kobiet, traktując je jako „panny o lekkich obyczajach”, „ladacznice” itp. Kobiety są piętnowane, niewysłuchane. Nie daje się im możliwości wyjaśnienia decyzji. Czy aborcja powinna być u nas całkowicie legalna? Czy to zmieni odczucia kobiet? Czy zalegalizowanie aborcji jest jedynym wyjściem z „podziemi”?
Katarzyna Ziaja
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
