Już starożytni Egipcjanie wierzyli w leczniczą moc czosnku, karmiąc nim budowniczych piramid, przeciwko zarazie i trądowi. Od tamtego czasu legenda „aromatycznego” warzywa urosła do rozmiarów panaceum. Czy rzeczywiście należy we wszystko to wierzyć?
Popularnie najczęściej stosujemy czosnek na przeziębienia, wierząc w jego bakteriobójczą moc. O dziwo, większość testów laboratoryjnych prowadzonych przez lata nie zdołała jeszcze udowodnić ponad wszelką wątpliwość tego uzdrawiającego działania. Owszem, czosnek z pewnością zawiera ponad 200 fitochemicznych substancji mających pozytywny wpływ na nasze zdrowie – większość z nich opiera się na związkach siarki, zaś najbardziej znana, allicyna, odpowiada za charakterystyczny smak i zapach. Niestety gotowanie niweczy większość terapeutycznych zalet czosnku, najlepiej więc jeść go na surowo.
Stosunkowo najbardziej entuzjastyczni są badacze względem zdolności czosnku do obniżania poziomu cholesterolu oraz przeciwzakrzepowego działania – stąd też szczególnie poleca się go sercowcom. Są również dowody na to, że legendarny postrach na wampiry jest równie skuteczny w przypadku nadciśnienia; efekty naturalnej terapii są nawet porównywalne do specjalistycznych leków.
Co do przeziębień, podejrzewa się, że allicyna blokuje enzymy pozwalające wirusom na rozmnażanie – to wyjaśniałoby doniesienia wielu regularnych zjadaczy czosnku na temat niższej zachorowalności na typowe sezonowe infekcje. Ostatecznego naukowego potwierdzenia wciąż jednak nie mamy. Oczywiście, nie ma żadnych przeciwwskazań do codziennego raczenia się kanapką z twarogiem i czosnkiem – zaszkodzić nie zaszkodzi, a pomóc może na pewno.
Jedyne zastrzeżenia to kłopoty trawienne oraz inne przyjmowane leki – duże dawki czosnku w połączeniu z aspiryną lub tranem w kapsułkach mogą zwiększyć ryzyko krwawień wewnętrznych, a także wpłynąć na skuteczność lekarstw na cukrzycę, nadciśnienie, raka czy podwyższony poziom cholesterolu. Zwłaszcza przyjmowanie skoncentrowanych preparatów na bazie czosnku należy koniecznie skonsultować z lekarzem prowadzącym.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
