Przede wszystkim najpierw należy dowiedzieć się jakie niebezpieczeństwa dla naszego zdrowia czekają na nas w regionie, do którego jedziemy. Zalecamy wizytę u lekarza, szczególnie osobom przewlekle chorym (przede wszystkim choroby serca, nadciśnienie tętnicze, kobiety w ciąży). Tylko fachowiec potrafi ocenić, czy przypadkiem nie ma jakiś przeciwwskazań do wyjazdu.Poza tym koniecznie trzeba dowiedzieć się, czy przy wjeździe do wybranego kraju nie wymaga się świadectwa szczepień międzynarodowych.
Pamiętajmy, aby wszystkie czynności związane ze szczepieniami oraz innymi zabezpieczeniami rozpocząć co najmniej na 6 tygodni przed planowaną podróżą, a tabletki antymalaryczne zażywać jeszcze przez pewien czas po powrocie.
Ważne informacje
Najczęściej wymaga się szczepień przeciw żółtej febrze, tężcowi i błonicy (dyfteryt), polio, durowi brzusznemu, zapaleniu wątroby typu A i B, cholerze, zapaleniu opon mózgowych, wściekliźnie, gruźlicy. W niektórych rejonach świata warto również zabezpieczyć się przed malarią. Poniżej przedstawiamy dokładną charakterystykę tych chorób, miejsc występowania oraz szczepionek.
1. Żółta gorączka - Jest to choroba wirusowa przenoszona przez komary rozpowszechniona wśród dzikich zwierząt tropikalnych lasach Ameryki i Afryki. Zaszczepienie się jest zalecane dla osób wybierających się na te kontynenty. Szczepionkę wstrzykuje się podskórnie, jednorazowo. Świadectwo ważne jest 10 lat.
2. Dur brzuszny. Zachorować można przez spożywanie zakażonej wody lub żywności. Szczepionka nie daje stuprocentowej pewności, dlatego w momencie pojawienia się objawów (bólu głowy, gardła i temperatury dochodzącej do 40°C) skorzystajmy z pomocy lekarza. Schemat szczepienia: 2 wstrzyknięcia podskórne w odstępie miesiąca, trzecia dawka po roku. Dawki przypominające, co trzy lata, utrzymują stan odporności.
3. Tężec. Choroba ta jest bardzo rozpowszechniona w krajach tropikalnych. Większość obywateli naszego kraju została zaszczepiona przeciw tej chorobie w dzieciństwie, dlatego wystarczy przyjęcie dawki przypominającej, która przedłuży odporność na następne 8 lat. Jeśli ktoś nie był szczepiony w dzieciństwie - musi przyjąć 2 zastrzyki w odstępie 6 tygodni. Podobna technika szczepień jest wymagana przy zabezpieczaniu się przed błonicą.
4. Polio. Rozpowszechniona w krajach rozwijających się. Aby nabyć odporność należy raz na 10 lat przyjmować dawkę szczepienia (w kroplach lub doustnie).
5. Zapalenie wątroby. Przyczyną tej choroby są zazwyczaj narkotyki, alkohol i różnorodne infekcje. Wyróżniamy zapalenia wątroby typu A, B, C, D, E i G. Litery te symbolizują poszczególne wirusy. Odmiany tej choroby typu C, D, E i G są stosunkowo rzadkie i nie powinniśmy się nimi przejmować. Niżej przedstawiamy szczepionki przeciw pozostałym odmianom choroby.
- Zapalenie wątroby typu A. Najbardziej rozpowszechniona w krajach rozwijających się, w których niezbyt wielką wagę przywiązuje się do higieny. Zakażenie następuje przez wypicie nieprzegotowanej wody, lub spożycie nieświeżej żywności. Aby się uodpornić należy przyjąć gamma-globulinę lub szczepionkę Harvix. Sposoby te różnią się czasem trwania odporności.
- Zapalenie wątroby typu B. Przenoszona jest drogą krwi lub wydzielin ciała. Dostępna na rynku szczepionka pozwala na nabycie całkowitej odporności dopiero po upływie pół roku. Szczepionka to seria trzech zastrzyków w ciągu 6 miesięcy. Dawki przypominające podaje się co 3-5 lat.
6. Cholera. Zaszczepienie się nie gwarantuje pełnej odporności organizmu i utrzymuje ważność tylko przez pół roku. Choroba ta przenosi się przez bakterie znajdujące się w wodzie. Dlatego zachowajmy wszelkie środki ostrożności i higieny.
7. Zapalenie opon mózgowych. Jest to bardzo groźna infekcja bakteryjna, powodująca nawet śmierć chorego. Szczepionka daje roczną odporność. Przed wyjazdem należy dowiedzieć się, w których rejonach ogłoszone były ostatnio epidemie i zrezygnować z podróży w te miejsca.
8. Wścieklizna. Wirus tej choroby przenoszony jest przez ślinę psów, małp i kotów. Schemat szczepienia polega na przyjęciu trzech zastrzyków w ciągu około 25 dni. Jeśli po zaszczepieniu nastąpi kontakt ze zwierzęciem mogącym być chorym na wściekliznę - trzeba przyjąć dwa zastrzyki przypominające.
9. Malaria. Jest to choroba przenoszona przez komary. Częstotliwość jej występowania zależy od pory roku, obszaru geograficznego, wysokości nad poziomem morza. Najbardziej rozpowszechniona w krajach tropikalnych Afryki, Azji, Ameryki Południowej i Środkowej. Komary malaryczne kłują najczęściej od zmierzchu do świtu.
Dlatego należy się odpowiednio zabezpieczyć:
- po zachodzie słońca nosić długie spodnie, koszule z długimi rękawami, a na odkryte części skóry stosować środki owadobójcze. Poza tym przed wyjazdem z Polski trzeba koniecznie skontaktować się z lekarzem w celu określenia typu i sposobu dawkowania leku antymalarycznego.
Źródło: www.zdrowewakacje.pl
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!