Lifting
Wraz z wiekiem delikatna skóra twarzy wiotczeje i staje się mniej elastyczna. Powoduje to opadanie konturu twarzy i gromadzenie się nadmiaru luźnej, niekoniecznie powabnej skóry, zwłaszcza w dolnych warstwach twarzy. W celu usunięcia nadmiaru skóry wykonuje się procedurę face-liftingu. Polega ona na wykonaniu symetrycznych nacięć prowadzonych po granicy owłosionej skóry głowy (blizny są niewidoczne) od okolicy nadskroniowej do linii przedusznej oraz od okolicy zausznej niemalże do wyrostka sutkowego. Takie nacięcia pozwalają oddzielić skórę policzków i bocznej części szyi od leżących pod nią powięzi i mięśni. Luźną skórę nad policzkami naciąga się do tyłu i w kierunku żuchwy, usuwa nadmiar skóry, tak aby napiąć tkanki skóry w płaszczyźnie szczękowej. Często podnosi się mięsień szeroki szyi i leżący pod nim system powięziowy na odcinku od policzków przez żuchwę i szyję do poziomu kości gnykowej. Czasami wykonuje się nacięcie podbródkowe, aby usunąć nadmiar tłuszczu z bródki. Możliwe jest także usunięcie tkanki tłuszczowej, znajdującej się między mięśniem szerokim szyi a skórą. W dalszej części operacji okolice mięśnia szerokiego szyi i płaty skóry podciągane są do góry i do tyłu, i w takiej pozycji są zeszywane. Największy wzrost napięcia skóry obserwuje się na odcinku kąta ust do kości gnykowej. Zabieg ma niewielki wpływ na okolicę nosowo-wargową. Lifting wykonuje się w znieczuleniu miejscowym w ogólnej sedacji.
Plastyka powiek
Nadmiar luźnej skóry w okolicach dolnych i górnych powiek może zostać zniwelowany przez blefaroplastykę (plastyka powiek) często w połączeniu z podniesieniem brwi. Niektóre osoby są predysponowane do gromadzenie tłuszczu wokół gałki ocznej w okolicach dolnej powieki i ta przypadłość nasila się z wiekiem. Przy pomocy blefaroplastyki można usunąć nadmiar tłuszczu i nie odnawia się on przez wiele lat od zabiegu. Nacięcie prowadzi się bocznie pod linią rzęs do jednego z naturalnie występujących zagięć skóry w okolicy kąta bocznego oka. Dzięki temu można za jednym razem naciągnąć skórę powieki, jak i mięsień okrężny oka, i usunąć tłuszcz znajdujący się między mięśniem a przegrodą oczodołową. W plastyce górnej powieki usuwa się skórę powyżej zagięcia nadtarczkowego, a często fragment mięśnia okrężnego oka, aby umożliwić przyłączenie zagięcia do mięśnia dźwigacza powieki górnej. Podobnie jak w przypadku powieki dolnej, tak i tu usuwa się zalegający tłuszcz.
Operacje opisane powyżej mogą nieść za sobą powikłania, takie jak: krwiaki, porażenia nerwów, utratę skóry okolicy usznej (lifting) oraz nadmierne wyeksponowanie rogówki pod wpływem obkurczenia się blizn. W skrajnych przypadkach krwiak w tkance tłuszczowej około gałkowej może doprowadzić do przejściowej lub trwałej ślepoty (plastyka powiek).
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
