Aktywność fizyczna
Dbałość o formę fizyczną nie kłóci się w żaden sposób z pojęciem „szanowania się w czasie ciąży”, wręcz przeciwnie, stanowi jego podstawę. Niejednokrotnie to właśnie uczucie bólu obciążonego i długotrwale unieruchomionego układu ruchu samoistnie wymuszają uaktywnienie fizyczne przynoszące ulgę kobiecie ciężarnej.
Poród i wychowywanie dziecka wymagają dobrej kondycji fizycznej. Trudno taką posiadać, gdy przez większość czasu w ciąży, na skutek źle rozumianego oszczędzania się, ograniczona zostaje aktywność fizyczna. Jak najbardziej wskazany jest ruch. Musi być dopasowany do możliwości organizmu, spokojny (bez nagłych wstrząsów, naprężeń mięśniowych itd.).
Polecamy: Czy można uprawiać fitness w czasie ciąży?
Wypoczynek i sen
Do prawidłowego funkcjonowania organizm wymaga także wypoczynku i snu.
Kontrola stanu zdrowia
Kontrola stanu zdrowia powinna mieć miejsce już przed planowanym zajściem w ciążę, ale nigdy nie jest za późno, by ją rozpocząć. Warto skontaktować się ze swoją położną i lekarzem ginekologiem, którzy ustalą terminarz kolejnych spotkań i zapewnią pomoc w przygotowaniu się do porodu i rodzicielstwa. Należy zadbać o badania kontrolne zgodnie z obowiązującymi zaleceniami (badania krwi, moczu, położnicze, konsultacje specjalistyczne w razie potrzeby).
Zobacz też: Ciąża – kiedy do ginekologa?
Unikanie szkodliwych czynników
Unikanie czynników szkodliwych jest szczególnie ważne, ponieważ im mniejszy organizm, im szybciej rośnie, tym bardziej jest bezbronny i wrażliwy na działanie wszystkich czynników szkodliwych, takich jak tytoń, alkohol, narkotyki, infekcje wirusowe i bakteryjne (w tym choroby odzwierzęce), leki, środki chemiczne, stres itd. Gdy zadziałają one na najwcześniejszym etapie rozwoju, kiedy to kształtują się poszczególne organy, mogą doprowadzić do trwałych wad rozwojowych. W okresie późniejszym może nie spowodują one aż tak wielkich spustoszeń, ale zaburzą prawidłowe funkcjonowanie organizmu.
Najbardziej dramatyczne skutki przynosi uszkodzenie najdelikatniejszego układu, jakim jest centralny układ nerwowy, najważniejszy, bo sterujący funkcjonowaniem naszego ciała i psychiki.
Ochrona przed stresem nie musi (wręcz nie powinna) polegać na tym, by kobietę ciężarną izolować od wszystkiego, co może ją zdenerwować. Znacznie ważniejsza jest umiejętność radzenia sobie ze stresem.
Sam w sobie stres jest bardzo pożytecznym zjawiskiem, ponieważ motywuje do działania. Ważne jest, by tę energię spożytkować na konstruktywne działanie, a tej umiejętności można się nauczyć. Stresem jest każda sytuacja nowa, w tym poród, kontakt z noworodkiem itd. Zdobycie umiejętności radzenia sobie ze stresem staje się więc najważniejszym zadaniem przygotowującym do porodu i rodzicielstwa.
Fragment pochodzi z książki „Ciąża czy stan błogosławiony?”, Emilia Lichtenberg-Kokoszka, Ewa Janiuk i Jerzy Dzierżanowski (Oficyna Wydawnicza „Impuls”, 2011). Publikacja za wiedzą wydawcy.
Przypisy bibliograficzne zostały usunięte przez redakcję. Bibliografia i przypisy do wglądu u redakcji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
