Przygotowanie do zaprotezowania
Przygotowanie do zaprotezowania to bardzo ważny okres po amputacji kończyny górnej. Trwa on około 3 miesięcy i obejmuje zabiegi mające na celu jak najszybsze zabliźnienie się rany pooperacyjnej i przygotowanie kikuta do noszenia protezy. Z pacjentem współpracują w tym okresie lekarz i rehabilitant.
Przygotowanie do zaprotezowania obejmuje:
Kształtowanie kikuta – ma na celu uformowanie walca, tak aby późniejsze noszenie protezy było dla pacjenta jak najwygodniejsze. Pożądany kształt otrzymuje się za pomocą bandażowania kikuta bandażem elastycznym oraz poprzez odpowiednie ćwiczenia powiększające masę mięśniową (do czasu zagojenia rany masę mięśniową formujemy napinając mięśnie, a po zagojeniu wykonując ćwiczenia czynne).
Hartowanie kikuta – ma na celu przygotowanie kikuta do noszenia protezy. Na początku stosuje się delikatne masaże i oklepywanie, po zagojeniu blizny zaczynamy masować kikut intensywniej, ugniatając go i rozcierając. Pacjent wykonuje także ćwiczenia uciskowe, polegające na naciskaniu kikutem na miękkie, a następnie twarde podłoże. Innym sposobem hartowania jest hartowanie termiczne – chory wkłada kikut na zmianę do zimnej i ciepłej wody.
Rozciąganie blizny – ma na celu podwyższenie wytrzymałości blizny. W tym celu stosuje się głównie hydromasaż, czyli masaż za pomocą strumienia wody oraz okłady parafinowe.
Zobacz też: Jak może wyglądać proteza kończyny górnej?
Rehabilitacja pacjentów po wstawieniu protezy
Rehabilitacja po zaprotezowaniu polega przede wszystkim na nauce korzystania z protezy i właściwej pielęgnacji kikuta. Przed założeniem protezy lej protezowy musi być wyczyszczony, a kikut umyty i dokładnie osuszony, aby nie doszło do otarć i rozwoju bakterii. Ważne jest także odpowiednio częste zmienianie pończoch kikutowych (w upalne dni nawet kilka razy dziennie) i codzienne ich pranie.
Na początku rehabilitant uczy pacjenta przyjmowania odpowiedniej postawy oraz pomaga mu poprawić ruchomość barku i łopatki. Później rozpoczyna się naukę sterowania protezą, co w przypadku nowoczesnych i skomplikowanych protez, może być procesem długotrwałym. Wykonuje się głównie ćwiczenia poruszania ręką, np. ściskanie piłeczki. Podstawowym celem rehabilitacji jest nauczenie pacjenta takiego posługiwania się protezą, aby mógł samodzielnie radzić sobie w codziennych sytuacjach.
Polecamy: Wszystko co powinieneś wiedzieć o zaopatrzeniu ortopedycznym
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
