Co robić po poronieniu?
Strata dziecka niewątpliwie jest ciosem dla kobiety. Niedoszłe mamy szukają przyczyn tej tragedii. Niektóre chcą w ten sposób walczyć z psychicznym bólem, który towarzyszy poronieniu, inne będą w ten sposób pokonywać lęk przed podjęciem kolejnej próby zajścia w ciążę.
Należy jednak pamiętać, że poronienia się zdarzają, a poddanie się różnego rodzaju badaniom nie zawsze może przynieść odpowiedź na pytanie dlaczego akurat nam przytrafiło się takie nieszczęście.
Istnieje duże prawdopodobieństwo, że po pierwszym poronieniu lekarz nie zleci nam żadnych badań. Warto jednak domagać się skierowań na badania, ponieważ im więcej będziemy wiedziały, tym łatwiej będzie podjąć kolejną próbę zajścia w ciążę.
Badania genetyczne
Badanie kariotypu z krwi obwodowej obojga partnerów ma wykluczyć strukturalną anomalię chromosomów.
Najczęściej spotykaną nieprawidłowością jest translokacja robertsonowska. Polega ona na przemieszczeniu fragmentu chromosomu w inne miejsce tego samego lub innego chromosomu i może być przyczyną między innymi białaczki szpikowej.
Badanie genetyczne dotyczy materiału z poronienia, czyli fragmentu kosmówki będącej błoną płodową ochraniającą zarodek. Badanie to pozwala na skuteczne i szybkie ustalenie przyczyny poronienia oraz na podjęcie dalszych kroków.
Pomaga ono także określić szansę utrzymania kolejnej ciąży i pozwala stwierdzić, jak duże jest ryzyko urodzenia dziecka z zespołem wad wrodzonych.
Badanie to nie wymaga skierowania od lekarza i nie jest refundowane przez NFZ.
Ocena anatomii narządów rodnych
Cechy fizjologiczne również mogą być przyczyną nawracających poronień (liczba takich przypadków wynosi od 1,8 do 37,6%) .
Wady macicy zazwyczaj powodują późne poronienia. Prawidłowość układu narządów rodnych ocenia się za pomocą badania ultrasonograficznego.
Badanie to ma przede wszystkim służyć zdiagnozowaniu niewydolności cieśniowo-szyjkowej. Leczy się ją zazwyczaj operacyjnie – na szyjkę macicy zakłada się szew okrężny.
Zobacz też: Poronienie – podstawowe informacje
Badania immunologiczne
Najczęściej występującą przyczyną poronień nawracających jest zespół antyfosfolipidowy, zwany też zespołem Hughesa.
Mechanizm działania przeciwciał antyfosfolipidowych, który powoduje poronienie, nie jest jeszcze do końca znany. Prawdopodobnie hamuje on funkcje warstwy komórek zewnętrznych błony płodowej, a w późniejszej ciąży powoduje zakrzepicę w naczyniach maciczno-łożyskowych.
Zespół ten leczy się aspiryną i heparyną. Odsetek żywych urodzeń przed zastosowaniem terapii wynosi około 10%, zaś po leczeniu wzrasta do 70%.
Badania hormonalne
Warto również wykonać badania tarczycy – TSH. Jeżeli wynik jest podwyższony, zleca się dalszą diagnostykę: badania FT3 i FT4.
Istotne mogą być także badania innych hormonów: testosteronu, androstendionu oraz DHEA i DHEA-s.
Jeżeli mamy wątpliwości czy możemy być w grupie osób chorych na cukrzycę (lub jesteśmy w grupie ryzyka), należy badać także krzywą insulinową i cukrową. Nieprawidłowy poziom insuliny w krwioobiegu może powodować zaburzenia wydzielania innych hormonów (również tych podtrzymujących ciążę).
Badania czynników infekcyjnych
Czynnikami tymi są: różyczka, toksoplazmoza, cytomegalowirus, opryszczka, parvovirus B19, listerioza oraz zakażenia dróg rodnych, a wśród nich:
- Gardnerella vaginalis,
- Enterococcus faecalis,
- Escherichia coli,
- Streptococcus agalactiae,
- Chlamydia trachomatis,
- Ureaplasma urealyticum,
- Neisseria gonorrhoeae,
- Mycoplasma hominis,
- Trichomonas vaginalis,
- Candida.
Zobacz też: Jakie są obowiązkowe badania przesiewowe u kobiet w ciąży?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
