Ostry atak zakrzepicy - heparyna
Podczas ostrego epizodu zakrzepicy lekiem pierwszego wyboru jest heparyna w zastrzykach. W zależności od rodzaju tego leku może być podawana podskórnie a także dożylnie. Jej zadaniem jest zmniejszenie krzepliwości krwi a przez to zapobieganie tworzenia się zakrzepów. Działa zwykle krótko, ale za to natychmiast, co ma duże znaczenie w ostrych stanach.
Heparynę stosuje się nie tylko w epizodach zakrzepicy, ale także u osób z ostrym zespołem wieńcowym, a także tych, którzy mają zwiększone ryzyko tworzenia skrzeplin na skutek długotrwałego unieruchomienia czy po zabiegach operacyjnych. Dodatkowym atutem heparyny jest łatwość w dostosowaniu dawki do chorego – jest ona liczona na masę ciała chorego, nie trzeba oceniać czynności układu krzepnięcia, jak ma to miejsce w lekach doustnych. Jednak osoby, które potrzebują długotrwałego podawania leków przeciwzakrzepowych zwykle przestawiane są na leki doustne, z wyjątkiem kobiet w ciąży, u których stosowanie leków doustnych jest przeciwwskazane.
Doustne leki przeciwkrzepliwe
Inną formą leczenia przeciwzakrzepowego jest stosowanie doustnego leku przeciwkrzepliwego – acenokumarol w Polsce, na świecie także warfaryna. Lek ten ma za zadanie wydłużanie krzepnięcia krwi, co utrudnia tworzenie zakrzepów. Kaskada krzepnięcia jest bardzo skomplikowana i aby przebiegała prawidłowo potrzebne jest wiele różnych czynników.
Jak działa acenokumarol?
Istnieje grupa czynników krzepnięcia, których synteza zależna jest od witaminy K. Acenokumarol blokuje działanie witaminę K, przez co zależne od niej substancje nie mogą powstać. Minusem acenokumarolu jest dłuższy czas od podania dawki do rozpoczęcia działania leku niż ma to miejsce w przypadku heparyny. Dlatego zazwyczaj, w ostrych przypadkach, leczenie rozpoczyna się od heparyny stopniowo włączając leki doustne, aby nie było momentu kiedy pacjent zostanie bez ochrony przeciwzakrzepowej.
W czasie stosowania acenokumarolu konieczna jest systematyczna kontrola czasu krzepnięcia krwi – INR. Lek ten zazwyczaj stosuje się przewlekle, nie tylko po epizodzie zakrzepicy, ale także jako jej prewencja w przetrwałym migotaniu przedsionków oraz przy sztucznych zastawkach serca.
Aspiryna – nie tylko na ból głowy
Do leków zmniejszających krzepliwość krwi należy także aspiryna. Stosowana jest ona przewlekle w celu zmniejszenia ryzyka tworzenia się skrzeplin u osób po zawale, ale także u osób po plastyce naczyń wieńcowych oraz po wstawieniu stentu do naczyń wieńcowych. Osoby, które po zawale nie mogą przyjmować aspiryny są leczone lekami zmniejszającymi agregację płytek krwi, co jest niezbędnym elementem krzepnięcia. Głównym lekiem stosowanym z tej grupy jest klopidogrel.
Największym ryzykiem przyjmowania leków przeciwkrzepliwych jest nadmierne rozrzedzenie krwi, a przez to nadmierne krwawienia. Dlatego leczenie takie powinno być włączono tylko w przypadku konkretnych wskazań oraz powinno być stale kontrolowane przez lekarza.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
