Utrudniają jedzenie, uśmiechanie się, czyszczenie zębów. Ich sprawcą jest powszechnie występujący wśród ludzi wirus z rodziny herpes. Choć sam w większości przypadków nie jest niebezpieczny, jego „bracia” mogą już nieźle narozrabiać, wywołując znacznie poważniejsze choroby. A prawdziwe żniwo zbierają właśnie zimą. Bo wtedy nasza odporność pozostawia wiele do życzenia.
Dlaczego zimą częściej chorujemy na infekcje wirusowe?
Gdy jest chłodno, wirusy mogą dłużej przeżyć poza organizmem żywiciela (człowieka lub zwierzęcia). Ponadto ciągłe zmiany temperatury sprawiają, że nasza odporność okresowo spada. A to otwiera drogę do ataku drobnoustrojom. Dlatego właśnie teraz w przychodniach roi się od chorych na grypę, przeziębienie oraz osób zainfekowanych właśnie wirusem herpes.
Jak często chorujemy na opryszczkę?
Badania wskazują, że aż 80 proc. ludzi na świecie jest nosicielem jednej z postaci tego wirusa. Co ciekawe, wielu z nich może wcale o tym nie wiedzieć, bo wirusy z rodziny herpes potrafią być naprawdę wyjątkowo sprytne. Potrafią przyczaić się w organizmie ludzkim (w zwojach nerwowych) i latami czekać na dobrą okazję do ataku. Zarazić się nimi można bez problemu – drogą kropelkową lub po prostu przez dotyk (np. w przypadku wirusów wywołujących opryszczkę lub ospę). A jeśli raz już je złapaliśmy, zawsze będziemy żyć w ich towarzystwie, bo nie ma leków, które pozwoliłyby na całkowite usunięcie ich z organizmu. Dostępne preparaty mogą tylko zahamować namnażanie się drobnoustroju i złagodzić dolegliwości, ale zazwyczaj go nie niszczą.
Jakie inne choroby wywołuje wirus herpes?
Osiem z ponad stu gatunków wirusów herpes może wywołać choroby u człowieka, m.in.: opryszczkę wargową i miejsc intymnych, mononukleozę, ospę, trzydniówkę. Choć większość z nas przechodzi je dość łagodnie, mogą być niebezpieczne dla niektórych grup osób, np. opryszczka dla małych dzieci lub cytomegalia dla kobiet w ciąży. Dlatego podpowiadamy, co robić, by zmniejszyć ryzyko zarażenia oraz ewentualnych powikłań.
Sprawdź, jak poradzić sobie z dolegliwościami związanymi z infekcją wirusem herpes:
1
z
7
Opryszczka wargowa
Jak leczyć opryszczkę wargową?
Ten rodzaj opryszczki najczęściej pojawia się na ustach, ale może też umiejscowić się w nosie lub w oku. Oto nasze rady, jak wyleczyć opryszczkę:
- Jak najszybciej posmaruj miejsce infekcji preparatem zawierającym acyklowir (np. Heviran, Zovirax, Vratizolin)
- Przemywaj chorobowo zmienione miejsce naparem z rumianku
- Staraj się przestrzegać zasad higieny, bo wystarczy np. poślinionym palcem dotknąć oka, by przenieść tam infekcję. A to z kolei może doprowadzić do dużo groźniejszej choroby - zapalenia rogówki
2
z
7
Opryszczka intymna
Jak leczyć opryszczkę intymną?
Jak sama nazwa wskazuje opryszczka ta dotyka miejsc intymnych - pojawiają się pęcherzyki i strupki, których obecności może towarzyszyć też gorączka. Oto nasze rady, jak pokonać opryszczkę intymną:
- Jeśli objawy są nasilone, konieczne jest przyjmowanie leku zawierającego acyklowir (na receptę)
- Podmywaj miejsca intymne delikatnym preparatem do higieny intymnej, zawierającym substancje łagodzące podrażnienia jak np. aloes
- Jeśli chorujesz na opryszczkę intymną i jesteś w ciąży, jak najszybciej powiedz o tym lekarzowi. Choroba ta jest wyjątkowo niebezpieczna dla przechodzącego przez kanał rodny dziecka. Aby uniknąć zakażenia go opryszczką konieczne może być cesarskie cięcie.
3
z
7
Ospa wietrzna
Jak leczyć ospę wietrzną?
Zaczyna się od gorączki i krostek, które z czasem zmieniają się w pęcherzyki wypełnione płynem surowiczym. Oto nasze rady, jak złagodzić dolegliwości związane z chorowaniem na ospę wietrzną:
- Przede wszystkim trzeba dbać o higienę, bo inaczej ryzykujemy nadkażeniem bakteryjnym skóry. Konieczna jest więc codzienna krótka kąpiel w roztworze nadmanganianu potasu (bez recepty). Potem krostki smarujemy gencjaną.
- Jeśli choruje dziecko, możesz podawać mu napar z melisy, to je trochę wyciszy i zapobiegnie rozdrapywaniu krostek.
- Ponieważ ospa jest bardzo zaraźliwa, chora osoba musi zostać w domu przez 2-3 tygodnie.
4
z
7
Trzydniówka
Jak leczyć trzydniówkę?
Charakterystyczna dla niej jest gorączka, która trwa 3–5 dni. Dopiero potem pojawia się wysypka. Oto nasze rady, jak poradzić sobie z wywołaną przez wirus herpes trzydniówką:
- To choroba niemowląt i małych dzieci. Leczenie polega na łagodzeniu objawów. Przede wszystkim trzeba obniżać gorączkę za pomocą preparatów zawierających ibuprofen lub paracetamol. Lepiej to robić regularnie, bo gorączka przy trzydniówce może sięgać 40 st. C. Dodatkowo warto robić dziecku letnie okłady na czoło, kark, nadgarstki, łydki.
- Uwaga! Jeśli dziecko gorączkuje 2–3 dni i jest apatyczne, trzeba pokazać je lekarzowi, by sprawdził, jaki jest tego powód.
5
z
7
Półpasiec
Jak leczyć półpasiec?
Pierwszym objawem jest ból, a potem w jego miejscu pojawiają się pęcherzyki. Radzimy, co zrobić w przypadku zachorowania na półpasiec:
- Na półpasiec chorują osoby, które mają obniżoną odporność, dlatego trzeba zadbać o wzmocnienie organizmu – wypoczywać, dobrze się odżywiać i wypijać 2 l wody na dobę (pomoże wypłukiwać toksyny).
- Ulgę przynosi też smarowanie swędzących zmian papką sporządzoną na bazie tlenku cynku i wody (do kupienia w aptece) oraz przemywanie pęcherzyków świeżo zaparzonym naparem z siemienia lnianego.
6
z
7
Mononukleoza
Jak leczyć mononukleozę?
Zaczyna się od gorączki, potem dołączają do niej: powiększenie węzłów chłonnych i ból gardła. Oto nasze rady, jak poradzić sobie z tym schorzeniem:
- Przede wszystkim trzeba obniżać temperaturę (może sięgać 40 st. C) za pomocą leków zawierających paracetamol lub ibuprofen.
- Ból gardła pomoże obniżyć płukanie go roztworem soli (łyżeczka soli na szklankę wody) oraz inhalacje z dodatkiem olejków eterycznych, np. sosnowego, eukaliptusowego.
- Na mononukleozę choruje się dość długo. Gorączka może utrzymywać się nawet przez 3 tygodnie, dlatego Trzeba liczyć się z co najmniej miesięcznym zwolnieniem.
7
z
7
Cytomegalia
Jak leczyć cytomegalię?
W większości przypadków przebiega bezobjawowo. Czasami może wywołać objawy podobne do grypy. Podpowiadamy, co robić w przypadku zachorowania na tę chorobę:
- Choroba ta jest bardzo niebezpieczna dla kobiet w ciąży. Wirusy wywołujące ją mogą doprowadzić do wad wrodzonych u dziecka, a nawet do obumarcia płodu. Dlatego przyszłe mamy powinny unikać wszelkiego rodzaju infekcji, bo nigdy nie wiadomo, jakim drobnoustrojem mogą zostać zakażone.
- Przyszłe mamy mogą sprawdzić, czy przechodziły już tę chorobę. Wystarczy badanie krwi na obecność przeciwciał cytomegalii. Jeśli chorowały, drugi raz się nią nie zarażą.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
