Fibrodysplazja jest chorobą, która polega na pojawianiu dodatkowych kości w organizmie. Miejsce ich powstania niekiedy bywa zagadką, dopóki nie dojdzie do upośledzenia ruchomości w jakimś stawie. Gdy nowa kość rozwinie się w obrębie szczęki, np. stawie skroniowo-żuchwowym, wówczas zaczynają się schody, zwłaszcza gdy chodzi o kontrolę uzębienia...
Czytaj też: Fibrodysplazja – postępujące kostniejące zapalenie mięśni
Jednak nie jest to sytuacja nie do obejścia, zwłaszcza iż potrzeba jest matką wynalazku.
Unieruchomienie szczęki i zmniejszenie możliwości jej otwierania jest niewątpliwie znacznym
problemem. Osoby zmagające się z FOP mają problemy stomatologiczne, na ogół wynikające z
niedostatecznej higieny jamy ustnej spowodowanej trudnym dotarciem w jej zakamarki. Dlatego
konieczne jest regularne odwiedzanie lekarza dentysty i przegląd zębów. Zabiegi lecznicze
wymagają wtedy pewnych modyfikacji.
Głównymi wskazówkami dotyczącymi działań stomatologa są:
1. Uzyskanie dostępu do chorego zęba od strony policzkowej (wycięcie „okienka”), zwłaszcza
u pacjentów ze szczękościskiem i zesztywnieniem stawu skroniowo-żuchwowego.
2. Usuwanie zmian próchniczych za pomocą wolnoobrotowego wiertła.
3. Stosowanie materiałów wypełniających, które uwalniają fluor – zapobiegający erozji szkliwa i próchnicy.
4. Rozdrobnienie zęba na mniejsze kawałki podczas jego ekstrakcji, u pacjentów ze szczękościskiem.
5. Podczas usuwania zęba mądrości rozważenie dojścia od strony policzkowej; umieszczenie
instrumentu podjęzykowo lub podniebiennie, co zapobiega wpadaniu odłamków zęba
do jamy ustnej, przełyku i dróg oddechowych; zastosowanie jako osłony plastycznego
refraktora chirurgicznego.
6. Zrezygnowanie ze znieczuleń typu: blokada żuchwy, wstrzyknięcia dodziąsłowe.
Trzeba mieć na uwadze, że przenikanie środka znieczulającego jest utrudnione w tylnej części
żuchwy, w okolicach zębów trzonowych. Zaleca się stosować znieczulenie przez naciekanie
poprzez miazgę zęba. U innych zaś, można próbować metody polegającej na naciekaniu
międzywięzadłowym, które należy wykonywać bardzo ostrożnie. Ograniczeniem bywa w tym wypadku brak współpracy pacjenta, związany z wiekiem, lub trudny dostęp.
Znieczulenie ogólne z intubacją dotchawiczą może być przeprowadzane, jednak przez
doświadczonego anestezjologa. Jest niebezpieczne, wówczas gdy lekarz wykona nieostrożnie i mało delikatnie swoje zabiegi, czyli np. silne rozwarcie szczęki do intubacji, uszkodzenia łyżkami laryngoskopu (narzędzie uwidaczniające krtań), wiodących do urazu i powstawania nowej kości. Intubację można wykonać przez nos z zastosowaniem odpowiednich technik i narzędzi do trudnej intubacji (światłowód, ostrożnie kleszczyki Magilla).
Wszelkie zabiegi z wykorzystaniem środków znieczulających muszą być wykonywane przez
anestezjologów z dużym doświadczeniem, którzy znają określoną jednostkę chorobową, w tym przypadku fibrodysplazję. Pozwoli to bowiem na redukcję powikłań związanych ze znieczuleniem. Lekarze również mogą zasięgać porad u swoich kolegów, biegłych w zakresie FOP. Ich wykaz znajduje się na stronie IFOPA.
Opracowano na podstawie:
http://www.fop.pcp.pl
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
