W trakcie badania przeanalizowano próbki DNA od prawie 2700 dorosłych z rozpoznaniem choroby afektywnej dwubiegunowej, schorzenia charakteryzującego się epizodami manii i depresji. 1201 osób z tej grupy miało już za sobą próbę odebrania sobie życia i to właśnie wśród tych chorych zauważono że mały fragment drugiego chromosomu związany jest ze zwiększony ryzykiem popełnienia samobójstwa.
We fragmencie tym znajduje się między innymi gen odpowiedzialny za produkcję białka ACP1, które jak udowodniono we wcześniejszych badaniach, występuje w zwiększonej ilości w mózgach samobójców. Osoby z jedną kopią genu ACP1 były średnio 1,4 razy bardziej narażone, natomiast przy dwóch kopiach ryzyko samobójstwa wzrastało aż 3 – krotnie. Białko ACP1 według badaczy wpływa na podobne ośrodki mózgowe, jak lek, popularnie stosowany w przypadku choroby afektywnej, lit.
„Od dawna wierzyliśmy, że genetyka odgrywa znaczącą rolę w różnicowaniu pomiędzy osobami, które jedynie myślą o popełnieniu samobójstwa a tymi, które rzeczywiście są skłonne targnąć się na własne życie” – komentuje dr Virginia L. Willour z Kliniki Psychiatrii na Uniwersytecie Johna Hopkinsa.
W następnym etapie swoich badań amerykańscy badacze chcą potwierdzić swoje wyniki na większej grupie badanych i spróbować określić dokładne mechanizmy biologiczne, przez które czynnik genetyczny wpływają na skłonności samobójcze.
„Obiecujący jest wpływ naszych badań na zrozumienie biologii samobójstwa i możliwość zastosowania tej wiedzy w leczeniu pacjentów ze zwiększonym ryzykiem. Nie każdy bowiem pacjent z chorobą afektywną dwubiegunową może przyjmować lit. Jeśli uda nam się stworzyć nowe metody leczenia tego schorzenia byłoby to wspaniałe.” – podsumowuje dr Willour.
Zobacz też: Myśli o samobójstwie – jak je traktować?
Źródło: PhysOrg/ kp
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
