Wirus opryszczki (Herpes simplex virus) jest obecny w organizmach ponad 80 proc. ludzi. Zwykle siedzi sobie „cichutko” w zwojach nerwowych i w żaden sposób nam nie szkodzi. Ale są sytuacje, w których się uaktywnia i przez tydzień lub dłużej uprzykrza nam życie. Jeśli jest to HSV1, czyli wirus opryszki wargowej, pojawia się zazwyczaj na ustach albo błonie śluzowej jamy ustnej, czasem też na skórze twarzy lub tułowia. Z kolei HSV2 – odpowiada za zmiany w okolicach narządów płciowych i pośladków.
Skąd ten problem?
Do zakażenia pierwotnego dochodzi zazwyczaj w wieku niemowlęcym lub we wczesnym dzieciństwie przez bezpośredni (dotyk, pocałunek) lub pośredni (np. drogą kropelkową) kontakt z nosicielem. Najczęściej nawet o nim nie wiemy, bo choroba przebiega bezobjawowo. Tylko u niespełna 20 proc. zakażonych pojawia się wysoka gorączka, zapalenie śluzówki jamy ustnej lub zmiany skórne na twarzy. To właśnie podczas pierwotnej infekcji wirus przedostaje się do komórek w zwojach nerwowych i po wygaśnięciu objawów „usypia”. Gdy jednak zaistnieją korzystne dla niego warunki, budzi się na nowo.
Do najczęstszych czynników aktywujących wirusy należą:
- osłabienie odporności (np. jesienne infekcje);
- przemęczenie i stres;
- promieniowanie UV i przegrzanie (opalanie w solarium, na plaży, seans w saunie);
- miesiączka;
- miejscowy uraz skóry.
Co robić, gdy się pojawi?
Opryszczka jest najbardziej zaraźliwa właśnie wtedy, gdy na ustach pojawia się wypełniony płynem surowiczym pęcherzyk. Aby nie przeniosła się na innych, chory powinien ograniczyć kontakty fizyczne z innymi (pocałunki, dotyk), nie używać tych samych naczyń, sztućców i ręczników, aż do zniknięcia „zimna”. Oczywiście, zarażać można też w fazie utajenia choroby, ale wtedy ryzyko jest dużo mniejsze.
W walce z opryszczką najważniejszy jest czas. Gdy tylko poczujemy swędzenie, czy mrowienie w okolicach ust, powinniśmy zastosować miejscowo maść lub krem przeciw opryszczce. Można je kupić bez recepty. Domowe sposoby (smarowanie octem, pastą do zębów czy cebulą) nic nie dadzą, a mogą tylko podrażnić chore miejsce.
Jak zapobiegać nawrotom?
Stosowanie leków miejscowych może jedynie zmniejszyć objawy, ale nie zapobiega ponownemu pojawieniu się opryszczki. A u osób o słabej odporności ataki mogą pojawiać się nawet kilka razy w roku. Dlatego bardzo ważne jest, aby już przy pierwszym ataku jak najszybciej zgłosić się po poradę do lekarza. Dobierze on specjalistyczne środki, które skrócą czas leczenia i zmniejszą liczbę nawrotów wirusa. Istotne jest również, aby leki przepisane przez specjalistę stosować aż do całkowitego ustąpienia objawów.
Leczenie profilaktyczne warto też przeprowadzić przed planowanymi zabiegami medycyny estetycznej. Spowodowane nimi podrażnienia skóry mogą „obudzić” wirus i spowodować ciężką postać infekcji i sprawić, że efekt zabiegu będzie odwrotny do zamierzonego. O tym, czy profilaktyka jest niezbędna zawsze decyduje lekarz.
O tym, że jest się nosicielem opryszczki trzeba koniecznie powiedzieć lekarzowi medycyny estetycznej, gdy chcemy wykonać jeden z poniższych zabiegów:
- peeling chemiczny;
- mezoterapia;
- wypełnianie ust np. kwasem hialuronowym;
- laserowe zabiegi w pobliżu ust;
- makijaż permanentny.
Profilaktyczne leczenie środkiem przeciwwirusowym przed upiększaniem zapobiegnie powikłaniom.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
