Co nas dręczy, męczy
nymi: pewne fazy cyklu miesiączkowego, okres ciąży i po urodzeniu dziecka oraz czas karmienia piersią. Winne wszystkiemu są jajniki, które przestają produkować estrogen, a tkanki pochwy stają się cieńsze i wytwarzają mniej śluzu. Stany zachwiania fizjologicznej równowagi mikroflory układu moczowo-płciowego należą do najczęstszych przyczyn kobiecych dolegliwości. Zaburzenie mikroflory i pH pochwy mogą być wywołane patogenami (bakterie, grzyby – np. Candida albicans), alergią lub brakiem równowagi hormonalnej. Jednak w zdecydowanej większości są związane z niekontrolowanym namnożeniem bakterii i grzybów patogennych, które są przyczyną: bakteryjnego zakażenie pochwy (waginoza bakteryjna) czy grzybów w przypadku drożdżycy, nawrotowych zakażeń dróg moczowych. Dolegliwości te zwykle objawiają się świądem, pieczeniem, zwiększoną ilością wydzieliny z pochwy (upławy), zróżnicowanej pod względem koloru, konsystencji i zapachu, co jest zależne od typu zaburzenia. Dlatego tak ważne, z punktu widzenia dalszego postępowania medycznego, jest prawidłowe rozpoznanie, a w konsekwencji dalsze właściwe postępowanie farmakologiczne, a w późniejszym okresie właściwa a przede wszystkim skuteczna profilaktyka infekcji pochwy. Konsekwencje zaniedbania mogą być bardzo poważne w skutkach. Nieleczone, bądź nieprawidłowo zdiagnozowane infekcje pochwy, mogą doprowadzić do bardzo niebezpiecznych w skutkach powikłań, m.in. do bezpłodności - jeśli infekcja dojdzie do szyjki macicy i jajowodów.
Każdego miesiąca
Miesiączka to efekt złuszczania się i wydalania przez organizm fragmentów błony śluzowej jamy trzonu macicy. W jej trakcie kobieta traci przeciętnie ok. 100 ml krwi. Zaburzenia miesiączkowania spowodowane są zakłóceniami rytmu bądź ilości utraconej krwi. W wydzielinie nie powinno być skrzepów ani jasnej krwi. Schorzenia związane z zaburzeniami miesiączkowania dzieli się na brak miesiączki, skąpe i rzadkie miesiączki oraz nadmierne krwawienie. Każda z nich wymaga konsultacji ginekologicznych ze względu na ryzyko wystąpienia poważnych chorób.
Miesiączkowanie rozpoczyna się z reguły od 12-13 roku życia dziewczynek, ale równie dobrze może przypaść na 17 rok życia. Pierwsza miesiączka to przeważnie krwawienie wynikające ze spadku poziomu estrogenów.
Sygnałem do niepokoju może być brak okresu po ukończeniu 17 lat. Winna temu może być zamknięta błona dziewicza blokująca wydostanie się na zewnątrz złuszczającej się śluzówki macicy, a także niedorozwój macicy lub pochwy bądź zaburzenia hormonalne. Inne czynniki to stres, utrata masy ciała, infekcje narządów rodnych. Najczęściej wszakże za zatrzymanie comiesięcznego krwawienia odpowiada ciąża, jednym z czynników jest także przekwitanie.
Skąpe miesiączki mogą być spowodowane zaburzeniami hormonalnymi, związanymi z niewydolnością jajników, zmianami w obrębie jamy macicy po przebytych stanach zapalnych, operacjach czy zabiegach wyłyżeczkowania jamy macicy, a także na skutek chorób ogólnoustrojowych, takich jak nadczynność tarczycy. Mogą być także efektem stosowania doustnej antykoncepcji hormonalnej lub wkładek wewnątrzmacicznych.
Nadmierne krwawienia występują najczęściej wśród dziewcząt w okresie dojrzewania oraz kobiet przed menopauzą i wiążą się z zaburzeniami hormonalnymi charakterystycznymi dla tych dwóch okresów życia kobiety, przy czym u młodych kobiet obfite krwawienia wiążą się z niedojrzałością układu hormonalnego. Natomiast u kobiet przed menopauzą zaburzenia hormonalne są skutkiem zanikającej funkcji jajników. Dodatkowym czynnikiem może być przerost lub zapalenie błony śluzowej macicy oraz jej mięśniaki. Obfite, przedłużające się miesiączki prowadzą do powstania niedokrwistości, co powoduje osłabienie, senność.
Zmniejszona produkcja estrogenu i progesteronu ogranicza oddziaływanie na błonę śluzową jamy macicy. Prowadzi to do zmniejszenia się częstości i obfitości krwawień miesięcznych.
Przed menopauzą krwawienia mogą przybrać zupełnie inną postać. Będą to bardzo obfite i częste miesiączki. Wynika to z braku równowagi pomiędzy stężeniem estrogenów, które są odpowiedzialne za pobudzenie wzrostu śluzówki i progesteronu, który powoduje zanik jajeczek. Te krwawienia określa się mianem krwawień czynnościowych. Powstają z powodu występowania tzw. cykli bezowulacyjnych. Niezrównoważone estrogeny prowadzą do przerostu błony śluzowej macicy, a jej wierzchnia warstwa nie jest dostatecznie odżywiona i śluzówka złuszcza się. Stąd przewlekłe krwawienia i plamy.
Probiotyk ginekologiczny
Zaburzenia miesiączki powodują zaburzenia równowagi mikroflory układu moczowo-płciowego. Uzupełnienie składu mikroflory o specjalnie wyselekcjonowane bakterie probiotyczne z rodzaju Lactobacillus zawarte w doustnym probiotyku ginekologicznym LaciBios femina jest szczególnie ważne dla utrzymania prawidłowego pH pochwy, równowagi mikrobiologicznego środowiska pochwy i zdrowia intymnego kobiety w każdym wieku.
LaciBios femina zawiera dwa unikalne, starannie wyselekcjonowane, opatentowane i prawidłowo oznaczone probiotyczne szczepy bakterii kwasu mlekowego o potwierdzonym licznymi badaniami naukowymi działaniu tj.: Lacidobacillus rhamnosus GR-1 oraz Lactobacillus reuteri RC-14.
Uzupełnienie naturalnej, dobroczynnej flory bakteryjnej środowiska pochwy o wybrane bakterie probiotyczne zmniejszy ryzyko rozwoju patogennych bakterii i grzybów, które są przyczyna infekcji okolic intymnych oraz wzmocni barierę ochronną pochwy i jej prawidłowe kwaśne pH.
Opracowano na podstawie:
Ginekologia.med.pl
Doz.pl
źródło: www.kostrzewapr.pl
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
