Niestety nazajutrz rano objaw znów się pokazuje. Nie zwlekasz z tym i idziesz do swojego lekarza. Wystawia skierowanie do chirurga ortopedy z proponowanym rozpoznaniem: zespół cieśni kanału nadgarstka... Co teraz???
Troszkę anatomii:
Kanał nadgarstka to przestrzeń utworzona przez kości nadgarstka i silną, cienką taśmę o szerokości 2 cm zwaną troczkiem zginaczy (mięśni które zginają nadgarstek i palce). Zawiera on nerw pośrodkowy oraz ścięgna mięśni zginaczy nadgarstka i palców.
Definicja:
Zespół cieśni nadgarstka, zwany także zespołem kanału nadgarstka jest chorobą, w której dochodzi do ucisku nerwu pośrodkowego w kanale nadgarstka, na skutek zwiększonego ciśnienia w tej przestrzeni. Zwiększone ciśnienie zaś powoduje niedokrwienie, przygniecenie lub (rzadko) przerwanie nerwu.
Przyczyny:
Bezpośrednie przyczyny nie są do końca poznane, ale składają się na nie czynniki ogólnoustrojowe i lokalne (miejscowe).
Do czynników ogólnoustrojowych należą: reumatoidalne zapalenie stawów, niektóre zaburzenia hormonalne (cukrzyca, niedoczynność tarczycy, akromegalia, menopauza) oraz zatrzymanie wody w organizmie charakterystyczne dla ciąży. Ponadto: amyloidoza (skrobiawica), alkoholizm, zaburzenia odżywiania (np. anoreksja, otyłość itp.), nikotynizm. Zaostrzenie procesu chorobowego lub ujawnienie zmian utajonych (subklinicznych) może występować w okresie przedmiesiączkowym.
Czynniki miejscowe można podzielić na urazowe i nieurazowe.
Urazowe to złamania, przemieszczenia kości w obrębie nadgarstka, stłuczenia a także sumujące się mikrourazy okolicy nadgarstka.
Do czynników nieurazowych zaliczamy zapalenie pochewek ścięgnistych oraz guzy tej okolicy (np. torbiele, tłuszczaki, guz olbrzymiokomórkowy czy cysty epidermalne), chorobę (przykurcz) Dupuytrena oraz wady anatomiczne ścięgien i mięśni.
Do czynników sprzyjających powstaniu tego schorzenia możemy zaliczyć wiek powyżej 40 roku życia i niestety płeć żeńską. Wpływ ma także rodzaj naszej pracy (maszyniści, pomywacze, kasjerzy, przetwórstwo mięsa, informatycy, ciężka praca fizyczna) w szczególności gdy była ona wykonywana bez przestrzegania zasad higieny pracy w okresie od 20 do 40 roku życia.
Objawy:
Rozwijają się stopniowo i niestety przybierają na sile wraz z postępem choroby. Odczuwane jest cierpnięcie palców I , II, III czasem IV (kciuka, palca wskazującego,środkowego, serdecznego), szczególnie po długim bezruchu, np. w nocy. Ból i cierpnięcie palców nasila się po długotrwałym przebywaniu w przymusowej pozycji ręki – np. w czasie jazdy na rowerze, czy przy chodzeniu o kulach, lub przy forsownej pracy, przy czym unoszenie kończyn do góry i potrząsanie nią przynosi ulgę. Później następuje utrata precyzji np. niemożność utrzymania śliskich przedmiotów. Słabnie też siła mięśni, co jest zauważalne przy próbie uścisku. Czasem ból może promieniować do łokcia. Późnym objawem choroby są zaniki mięśni ręki, tak że pacjenci często sami zauważają np. spłaszczenie kłębu kciuka.
Diagnostyka, leczenie i rehabilitacja:
Badaniem najlepiej opisującym stan nerwu pośrodkowego jest elektromiografia (EMG) - badanie przewodnictwa nerwów i skurczów mięśni w odpowiedzi na bodziec elektryczny.
Leczeniem z wyboru jest zabieg operacyjny, polegający na nacięciu troczka zginaczy. Klasycznie wykonuje się małe cięcie na nadgarstku, ale zabieg można też wykonać artroskopowo. W obu przypadkach wyniki są zbliżone do siebie. Po zabiegu nie jest konieczny pobyt w szpitalu, więc jeśli zabieg wykonany był rano, to wieczorem jeśli nie ma przeciwwskazań, można iść do domu.
Pracę biurową można podjąć po około 2 tygodniach, natomiast pracę fizyczną dopiero po 6 tygodniach.
W bardzo wczesnej fazie choroby bywa stosowana blokada sterydowa do kanału nadgarstka (wstrzyknięcie sterydu do kanału nadgarstka).
Co do rehabilitacji, każdy pacjent powinien być indywidualnie poinformowany o możliwościach ćwiczeń. Być może będą zalecone wizyty w gabinecie fizjoterapeutycznym (rehabilitacji medycznej).
Katarzyna Ziaja
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
