Niestety często badanie w kierunku nosicielstwa HIV rodzi wiele obaw, zarówno przed wykryciem strasznej choroby jak i przed ujawnieniem wstydliwych szczegółów z życia intymnego. Dlatego zdarza się, że badania unikają zarówno pacjentki jak i niektórzy lekarze. Jeśli ginekolog nie zaproponuje Ci testu na HIV, poproś go o to.
Kto może być nosicielem HIV?
Kiedyś uważało się, że jest to problem osób należących do tzw. „grup ryzyka”: narkomanów, homoseksualistów, prostytutek. Obecnie nie mówi się o grupach ryzyka, lecz o „zachowaniach ryzykownych”, które mogą dotyczyć każdego – częsta zmiana partnerów, seks z nieznajomym. Narkotyki oraz nadmiar alkoholu sprzyjają zachowaniom ryzykownym, bo pod ich wpływem łatwiej przychodzi zrobienie tego, co na trzeźwo nazywamy głupstwem. Zdecydowana większość osób zaraża się przez stosunki heteroseksualne, więc każda kobieta w ciąży co najmniej jedno narażenie na zakażenie ma za sobą.
Przeczytaj: HIV a planowanie ciąży
Dlaczego warto się zbadać?
Około 25% dzieci nosicielek HIV ulega zarażeniu wirusem w łonie matki. Jeżeli kobieta przyjmuje odpowiednie leki w czasie ciąży, zarazi się 6% maluchów.
Stosowane leczenie jest bezpieczne dla rozwijającego się płodu i ma na celu zmniejszenie ilości wirusów obecnych we krwi przyszłej mamy. Jeśli dodatkowo dzidziuś urodzi się przez cesarskie cięcie a nie drogami naturalnymi, uniknie zetknięcia się z powierzchnią pochwy, która pokryta jest wydzieliną zawierającą wirusy. Wtedy ryzyko zakażenia zmniejszy się do 2 – 3%. Posiadamy więc broń o dużej skuteczności w profilaktyce zakażenia HIV u maluszka. Mamy HIV-dodatnie, które są nieświadome swojej choroby nie otrzymają leczenia chroniącego ich dzieci. Niestety w Polsce około 20% HIV-dodatnich rodzących nie wie o swoim zakażeniu.
Zobacz też: Małe dziecko a HIV
Kiedy na badanie jest za późno?
Na szczęście wykonanie testu nawet w bardzo zaawansowanej ciąży może uratować dziecko, ponieważ najczęściej do zakażenia płodu dochodzi tuż przed porodem lub podczas samego porodu. Spowodowane jest to skurczami macicy, które wtłaczają bardzo niewielkie, jednak już niebezpieczne ilości krwi matki do krwiobiegu dziecka. Podanie leków w tym czasie i dodatkowe profilaktyczne leczenie maluszka przez 6 tygodni po narodzeniu zmniejsza ryzyko zakażenia do 10%. W niektórych krajach kobieta rodząca, która nie miała wykonanego testu na HIV uznawana jest za potencjalnie zakażoną i, na wszelki wypadek, zostaje objęta leczeniem podczas porodu. Wykonanie cięcia cesarskiego będzie dodatkową ochroną, podobnie jak rezygnacja z karmienia piersią.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
