Badania prenatalne są refundowane tylko kobietom powyżej 35. roku życia. Zaleca się je jednak wszystkim ciężarnym, szczególnie, jeśli ich ciąża przebiega nieprawidłowo.
Jakie badania i świadczenia przysługują ci za darmo w ramach POZ?
Które badania zaliczamy do badań prenatalnych?
Badania prenatalne to badania wykonywane podczas rozwoju wewnątrzmacicznego płodu. W praktyce klinicznej często stosuje się podział na: (a) diagnostykę nieinwazyjną, do której należą badanie USG wraz z testem Papp-a (wykonywane między 11. a 14. tygodniem ciąży), genetyczne badanie USG (wykonywane między 18. a 22. tygodniem ciąży), test potrójny, wykonywany po 14. tygodniu ciąży, a także ocena DNA płodu z krwi matki (testy typu NIPT) oraz (b) badania inwazyjne, a wśród nich amniopunkcję, kordocentezę oraz biopsję kosmówki.
Które kobiety powinny poddać się takim badaniom? Czy są one zalecane wszystkim ciężarnym?
Badania prenatalne są w szczególności zalecane ciężarnym, które ukończyły 35. rok życia, a także pacjentkom, u których wystąpiły aberracje chromosomowe u płodu lub dziecka w poprzedniej ciąży. Również stwierdzenie większego ryzyka urodzenia dziecka obciążonego genetycznie, a także wszelkie nieprawidłowości w przebiegu ciąży (takie jak nieprawidłowy obraz USG), są wskazaniem do wykonania tego badania. Coraz częściej jednak rekomenduje się rozważenie badań prenatalnych każdej kobiecie spodziewającej się potomstwa.
Jaki jest cel takich badań? Czy ciężarną kieruje na nie lekarz prowadzący ciążę?
Nawet u potomstwa zdrowych kobiet, bez obciążonego wywiadu genetycznego, istnieje ryzyko wystąpienia choroby. Diagnostyka prenatalna ma więc na celu wykluczenie lub stwierdzenie ewentualnych wad rozwojowych występujących u nienarodzonego dziecka. Lekarz prowadzący ciążę kieruje ciężarną na rutynowe badania kontrolne. Powinien on poinformować pacjentkę o możliwości wykonania badań prenatalnych, zwłaszcza, jeśli wcześniejsza diagnostyka sugeruje nieprawidłowości.
Czym jest amniopunkcja i czy to prawda, że może prowadzić do poronienia?
Amniopunkcja to inwazyjne badanie prenatalne, które polega na pobraniu komórek płodu i poddaniu ich szczegółowej diagnostyce. Komórki płodu pobierane są poprzez aspirację cienką igłą przez powłoki brzuszne ciężarnej płynu owodniowego, pod kontrolą ultrasonografu. Tego rodzaju badanie płynu owodniowego pozwala na potwierdzenie lub wykluczenie wystąpienia u płodu nieprawidłowości w budowie chromosomów. Obecnie, dzięki rozwojowi techniki i stałej kontroli USG podczas badania, ryzyko poronienia w wyniku amniopunkcji jest znikome i wynosi ok. 0,5-1%. Niezwykle ważne, by badanie to było wykonywane przez doświadczonego specjalistę.
Niektóre kobiety nie robią badań prenatalnych uważając, że ich celem jest sprawdzenie, czy dziecko jest zdrowe, a one planują i tak je urodzić niezależnie od wszystkiego. Są więc zdania, że badania są im niepotrzebne. Jak przekonać je, że są w błędzie?
Zgodnie z polskim prawem w przypadku stwierdzenia ciężkich i nieodwracalnych zmian płodu podczas badań prenatalnych kobieta ma prawo podjąć decyzję o terminacji ciąży. Jest to jednak ostateczność i niesłusznie utarło się, że diagnostyka ta wykonywana jest wyłącznie w tym celu. Badania prenatalne służą również wykryciu chorób, które można odpowiednio wcześnie leczyć (nawet w łonie matki), co daje dobre rokowania. Ponadto informacja o ewentualnych nieprawidłowościach jeszcze na etapie ciąży pozwala rodzicom i lekarzom właściwie przygotować się na przyjście na świat dziecka i zapewnić mu od początku dobrą opiekę.
Czy badania prenatalne są zawsze bezpieczne dla matki i płodu?
Badania prenatalne są całkowicie bezbolesne i bezpieczne. Ryzyko powikłań po ich przeprowadzeniu jest minimalne.
Powstała darmowa porównywarka badań diagnostycznych
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
