W zimie staram się uprawiać sport. Wykonuję ćwiczenia gimnastyczne, lub idę na basen. Staram się dość często przebywać na świeżym powietrzu, przyzwyczajam organizm do określonych warunków. W domu utrzymuję stałą temperaturę – ok. 19-21 stopni, czyli nie za zimno, ani nie za ciepło.
Staram się, o ile to możliwe, jeść dużo jarzyn i owoców. Dostępne są w marketach, można tez, do czego zachęcam, zrobić sobie zapasy przetworów na zimę. Przed wyjściem do pracy zawsze zjadam ciepłe śniadanie.
Ubieram się ciepło, ale bez przesady. Dobieram ciuchy tak, żeby się nie pocić, a często warstwowo, żeby można było w razie potrzeby coś z siebie zdjąć. Jeżeli chodzi o części ciała – to szczególna uwagę zwracam na głowę, stopy i dłonie oraz okolice bioder (nerek). Kupuję dłuższe kurtki, żeby zabezpieczyć się przed przewianiem. Nie warto oszczędzać szczególnie na butach – stopy po zimie będą wyglądać strasznie, zmacerowana skóra – warto o to zadbać.
Jeśli wchodzę do jakiegoś budynku, zawsze zdejmuję kurtkę i czapkę. W przypadku instytucji, jak np. poczta – staram się chociaż rozpiąć, żeby nie przegrzewać się w często dusznych pomieszczeniach.
Bielizna – najlepiej bawełniana. Wielu się śmieje z wielkich pantalonów, że niby są mało seksowne. Ja wychodzę z założenia, że co mi tam po seksowności, jak przeziębię pęcherz i będę latać co chwilę siusiu.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
