Arnika górska to kwiat rosnący na obrzeżach lasów, między drzewami iglastymi i na polanach. Naturalnie występująca arnika, jest pod ochroną i jej zbiory są prawnie zabronione. Można jednak hodować to zioło, co jest nie lada wyzwaniem. Uprawa arniki, jest bardzo trudna – ale nie niemożliwa. Jej właściwości i zastosowanie w ziołolecznictwie, warte są podjęcia wysiłku pielęgnacji tej rośliny.
Co jest surowcem zielarskim?
Arnika w całości jest surowcem zielarskim, począwszy od korzenia, a na kwiecie skończywszy. Korzeń, łodyga i kwiat zawierają mnóstwo pożytecznych substancji, które wszystkie do tej pory nie zostały zidentyfikowane. Główne z nich to: flawonoidy, garbniki, goryczki, fenolokwasy, karotenoidy, alkohole trójterprnowe, a także olejek eteryczny. Zbierając arnikę (pora zbiorów: czerwiec-lipiec), nie można uszkodzić jej korzenia.
Produkuje się z niej nalewkę, maści i kremy. Wykorzystuje się także odwar z kwiatów arniki, wymieszany z gliceryną, co tanowi to balsam na obolałe miejsca na ciele.
Jak działa arnika na nasz organizm?
Arnika to zioło o wszechstronnym działaniu. Przede wszystkim znalazła zastosowanie jako środek:
- regeneracyjny na rany
- przeciwzapalny i przeciwbólowy
- przeciwobrzękowy i usprawniający krążenie
- przeciwzakrzepowy.
Kiedy można stosować preparaty z arniką?
Wyciągi z arniki, w formie maści, zaleca się stosować przy obrzękach stawów, uszkodzeniach mięśni, urazach i krwiakach. Przyspiesza to ich wchłanianie, a także zmniejsza obrzęk uszkodzonej tkanki i częściowo znosi dyskomfort bólu.
Homeopaci zalecają arnikę do leczenia trudno gojących się ran, w tym także oparzeń. Ponadto zachwalają jej zbawienny wpływ na serce – wzmacnia je oraz polepsza szczelność naczyń krwionośnych.
Arnika jest też ziołem dla osób chorych przewlekle, cierpiących na problemy ze stawami (reumatyzm).
Niektórzy też, polecają by przyjmować wyciągi z arniki przy otępieniu, po udarach i zawałach. Jednak wtedy istotne jest poinformowanie lekarza o swoim zamiarze, by nieświadomie nie spowodować groźnych interakcji.
Można ją również stosować w celu poprawy trawienia, ponieważ wpływa na zwiększenie wydzielania soków żołądkowych i żółci.
Oprócz tego przymoczki z arniki wykorzystuje się po porodach i operacjach ginekologicznych, w celu zmniejszenia obrzęku i bolesności okolic krocza.
Kiedy odradza się stosowanie arniki?
Arnika jest przeciwwskazana u osób cierpiących z powodu alergii, a także z chorymi płucami. Ze względu na zawartość alkoholu w wielu preparatach arnikowych (nalewki), odradza się ją osobom z wrzodami i nadżerkami żołądka, problemem alkoholowym. Nie wolno stosować przetworów z arniki na otwarte rany i oparzenia II i III stopnia. Farmakoterapia preparatami naparstnicy (Digoxin, stosowany w chorobach serca) i strofantyną (Strophantinum G – również wykorzystywana w zaburzeniach pracy serca, głównie niewydolności) – stanowi przeciwwskazanie do przyjmowania przetworów arniki.
Czy można przedawkować arnikę?
Zioło to trzeba stosować z umiarem, ponieważ trudno je dawkować. Zatem ryzyko przedawkowania substancji z arniki jest duże i może odzwierciedlić się w nieprawidłowym funkcjonowaniu organizmu. Objawy mogące wskazywać na przedawkowanie arniki, to:
bóle głowy, zwężenie źrenic, biegunka, nudności i wymioty, przekrwienie żołądka oraz osłabienie pracy serca. Są to groźne powikłania, mogące prowadzić do trwałych uszczerbków na zdrowiu.
Fot. pl.wikipedia.org
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
