Dąb to potężne drzewo i jednocześnie symbol siły, trwałości, długowieczności i szlachetności. Od dawien, dawna jest szanowane i czczone. Wierzenia ludowe przypisywały mu magiczną moc, przygotowując kadzidła z jego kory... A teraz my wykorzystujemy go jako surowiec, m.in. do pozyskiwania drewna. Zielarze znowuż, cenią korę dębu, jako świetny środek łagodzący patologie skóry i błon śluzowych...
Dęby występują w naturalnych lasach – dąbrowach lub też są przez nas sadzone na działkach i posesjach. Nasionami dębu są żołędzie, które wszyscy dobrze znamy ze szkolnych kącików przyrody. Dęby w zależności od gatunku, mają różnie ukształtowane liście. W lecznictwie wykorzystuje się korę dębu szypułkowego, czyli tego który ma zaokrąglone liście i na ogół częściej jest spotykany w lasach.
Co ma w sobie kora dębu?
Kora dębu to przede wszystkim garbniki. Są to substancje, które działają antybakteryjnie, przeciwzapalnie i ściągająco. Głównym z nich jest tanina. Moc garbników z kory dębu, wykorzystuje się w formie okładów, przymoczków itp. na skórę. Powoduje to ścinanie białek i utworzenie się ochronnej warstwy. Może hamować dzięki temu mniejsze krwawienia i przyspieszać tym samym proces gojenia się ran. Ponadto niszczy białka bakterii.
Kiedy stosuje się korę dębu?
Napary z tego surowca są wykorzystywane w:
- stanach zapalnych skóry i błon śluzowych
- trudno gojących się ranach i mikrokrwawieniach
- dolegliwościach proktologicznych: hemoroidach, szczelinach i żylakach odbytu
- odmrożeniach i oparzeniach
- nadpotliwości stóp
- infekcjach intymnych
- czasem w okulistyce
- wewnętrznie – w leczeniu biegunki, jednak bardzo rzadko
Jak przygotować odwar z kory dębu?
W tym celu jedną, do dwóch łyżek stołowych zalewamy szklanką wody. Podgrzewamy taką mieszaninę pod przykryciem, przez około pół godziny. Jednak nie doprowadzamy do wrzenia. Następnie, w razie potrzeby wykonujemy:
- okład – zamaczając w przestudzonym odwarze gazę lub inną, czystą naturalną tkaninę, pozostawiamy na 10-15minut na skórze, zabezpieczając bandażem lub obwiązując chustą trójkątną
- przymoczki – nasączając gaziki przestudzonym odwarem z kory dębu i przykładając do chorego miejsca na około 10 minut, powtarzane 3 razy dziennie; stosuje się je np. przy hemoroidach i żylakach odbytu
- nasiadówka - „kąpiel” danej partii ciała we wodzie z dodatkiem odwaru
- obmywania – polewanie odwarem chorej części ciała
- płukanie jamy ustnej – można rozcieńczyć odwar: pół szklanki odwaru i pół szklanki wody przegotowanej
Kora dębu stanowi świetny środek wspomagający leczenie wymienionych stanów chorobowych. Z pewnością nie zastąpi właściwego dla danego schorzenia, postępowania medycznego. Z kory dębu trzeba zrezygnować wówczas, gdy jesteśmy na nią uczuleni i gdy nie można osuszać nadmiernie skóry i błon śluzowych. Nie wolno często korzystać z okładów i przymoczek z kory, ponieważ mogą nadmiernie wysuszyć leczone miejsca.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
