Co takiego może zobaczyć irydolog
Tęczówki odzwierciedlają kondycję całego organizmu. Zachodzące w nich zmiany są świadectwem m.in. zaburzeń hormonalnych, problemów z trawieniem, chorób przewlekłych (m.in. cukrzycy), urazów (nawet zwichnięcia stawu) czy stosowania niektórych używek (np. narkotyków i alkoholu).
Znakiem wskazującym na to, który dokładnie organ został zaatakowany przez chorobę są pojawiające się na tęczówkach:
- plamki, np. ciemnopomarańczowe mogą świadczyć o kłopotach z trzustką, brązowe o zaburzeniach w pracy wątroby, zaś czarne – o skłonności do nowotworów (nie muszą jednak oznaczać, że rak już zaatakował organizm!);
- pierścienie wokół źrenicy – często występują u osób, które mają problemy z przemianą materii lub żyją w silnym stresie;
- szary łuk przy zewnętrznej krawędzi tęczówki – może sygnalizować choroby układu krążenia (np. miażdżycę);
- jaśniejsza pajęczynka na tęczówce – pojawia się przy dolegliwościach reumatycznych i zaburzeniach układu limfatycznego (w tym stanach zapalnych i spadku odporności)
Kolor też ma znaczenie
Według irydologów zdrowe osoby mają oczy w jednolitym kolorze. Co ciekawe, nawet w takim przypadku można określić skłonność do niektórych dolegliwości. I tak np.:
- ludzie z oczami niebieskimi są bardziej podatni na wystąpienie astmy, reumatyzmu, wrzodów żołądka, problemów z nerkami, słabego krążenia w dłoniach i stopach oraz zaburzeń w układzie limfatycznym (to on aktywnie dba o oczyszczanie organizmu i jego odporność);
- brązowoocy – powinni bardziej zadbać o układ pokarmowy, bo mogą im dokuczać problemy z trawieniem. Mają też wrażliwszy układ nerwowy;
- osoby o tęczówkach mieszanych (kolor powstały z błękitu i brązu) mają wrażliwy układ nerwowy i pokarmowy, trudniej pozbywają się toksyn z organizmu i są bardziej narażone na zakwaszenie. To ostatnie może zaś zwiększać ryzyko wystąpienia nadciśnienia, miażdżycy, cukrzycy, osteoporozy, zwyrodnień stawów, a nawet chorób nowotworowych.
Ważne wskazówki dla pacjentów
Sam fakt, że masz oczy w danym kolorze, nie oznacza, że musisz na coś zachorować. Diagnozę irydologiczną warto potraktować po prostu jako podpowiedź, jak jeszcze lepiej możesz zadbać o swoje zdrowie.
Uwaga! Diagnoza irydologiczna nigdy nie powinna zastępować badań kontrolnych, które zleca lekarz. Można ją traktować tylko jako uzupełnienie dla klasycznej medycyny.
Warto wiedzieć:
Kto i jak przeprowadza badanie
- W Polsce irydologią zajmują się niektórzy lekarze, zwłaszcza okuliści) oraz specjaliści od medycyny naturalnej. Zwykle prowadzą oni własną praktykę lub pracują
w gabinetach medycyny naturalnej (adresy znajdziesz w książce telefonicznej).
- Badania irydologiczne nie są refundowane przez NFZ. Za wizytę trzeba zapłacić
od 50 złotych wzwyż.
- Diagnozę na podstawie wyglądu tęczówki można postawić niemal u każdej osoby. Trudności pojawiają się głównie w przypadku pacjentów wyjątkowo młodych (dzieci poniżej 4 roku życia) i w podeszłym wieku, a także u tych, którzy doznali urazu tęczówki (mają na niej np. blizny), czy przeszli ostry stan zapalny oka.
- Badanie jest bezbolesne. Zanim irydolog je zacznie, wypyta pacjenta
o dokuczające mu obecnie i w przeszłości choroby, tryb życia oraz dolegliwości występujące w rodzinie. Potem zbada tęczówki oraz dno oka przy pomocy irydoskopu. To aparat podobny do tego, jakim posługuje się okulista. Wyposażony jest dodatkowo w aparat lub kamerę. Zapisane przez urządzenie obrazy pomagają w postawieniu diagnozy
i sprawdzeniu, czy zalecona przez irydologa kuracja przynosi pożądane efekty.
- Po stwierdzeniu ewentualnych dolegliwości, specjalista przepisuje zwykle mieszanki ziołowe lub leki homeopatyczne dobrane indywidualnie do potrzeb pacjenta. Powinien też zlecić zrobienie klasycznych badań.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
