Charakter wyróżnia człowieka spośród innych ludzi i jest jedną z najważniejszych części osobowości. Słowa, którymi można opisać charakter, to np.: spokojny, gwałtowny, wybuchowy, uparty, bezwolny, zimny, uczuciowy, wrażliwy, itd.
Wzory czerpane od matki, ojca, rodzeństwa i innych członków rodziny, z którymi dziecko się styka - decydują o tym, jak będzie się rozwijać osobowość dziecka. Wrodzone właściwości dziecka, takie jak: inteligencja, temperament, wrażliwość uczuciowa - trzeba kształtować świadomie i z całą odpowiedzialnością. I trzeba to robić od najwcześniejszego dzieciństwa, a nie czekać, aż dziecko podrośnie. Dzieci są bystrymi obserwatorami i nic nie ujdzie ich uwagi. Należy więc kontrolować własne zachowanie i nie dawać dziecku złego przykładu.
Bardzo duże znaczenie w kształtowaniu charakteru ma własna aktywność dziecka. Tworzy ona podstawy dla rozwoju uczuć i woli. Umiejętność radzenia sobie z niepowodzeniami i przystosowania się do trudnych nieraz sytuacji - jest również ważna w kształtowaniu osobowości dziecka. Niestety, obecnie obserwuje się u wielu rodziców skłonność do nadmiernej opiekuńczości, przejawiającej się natychmiastowym usuwaniem wszelkich trudności w życiu dziecka i zaspokajaniu wszelkich zachcianek, a nawet do wyprzedzania tychże. Utrudnia to kształtowanie się odporności psychicznej dziecka i może stać się w przyszłości przyczyną poważnych załamań, w przypadku napotkania nawet niewielkich trudności życiowych.
Chyba jednak najważniejszą sprawą w świadomym kształtowaniu charakteru dziecka jest wpajanie mu od urodzenia właściwego systemu wartości i norm moralno-społecznych, uznawanych w społeczeństwie, a także przekazywanie dziecku umiejętności współżycia w grupie oraz rozwijania możliwości intelektualnych i wrażliwości uczuciowej, estetycznej, kulturalnej.
Należy zwrócić uwagę na to, aby wytworzyć w dziecku potrzebę bliskiego kontaktu z osobami (bądź osobą) wychowującymi je, szczerości i otwartości w przekazywaniu swoich przeżyć. Tylko w ten sposób można uzyskać wgląd w problemy dziecka, co będzie bardzo ważne np. w okresie dorastania.
Kształtowanie charakteru dziecka jest więc procesem długotrwałym i świadomym. I choć można odziedziczyć pewne predyspozycje, to na pewno nie można odziedziczyć charakteru jako takiego.
mwmedia
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
