Cukiernia była wczoraj Mekką dla wszystkich amatorów pączusiów. Ja zjadłam dwa pączki i 4 faworki, co daje 400 kalorii, czyli pół dziennej normy kalorii, jakie wolno mi spożyć! To oznacza, że muszę biegać 40 minut, żeby wybiegać te słodkości, lub spacerować przez dwie godziny, tyle samo jeździć na rowerze, ale rower odpada, bo jest tyle śniegu, że to już niezły tor przeszkód. Jak o tym myślę, to już jestem zmęczona... Uff!
Tak, mam wyrzuty sumienia, ale to potworne! Miałam ochotę na ptysia z bitą śmietaną i jeszcze upchnęłabym eklerkę, ale to byłaby naprawdę przesada. Moje sumienie mogłoby tego unieść. Pączki mogę sobie wytłumaczyć, przecież tłusty czwartek jest raz w roku, potem czas postu i posuchy, za to będzie dobrym czasem na ruszenie tych wałeczków, które zahodowałam przez ostatnie niemal cztery miesiące. Cztery miesiące przyjemności, kolejne osiem wyrzeczeń. Już się boję! Teraz, to na pewno nie ruszę pączka, bo za chwilkę zrzucimy trochę ciuchów i dopiero się okaże, co się dzieje pod spodem! Wałek na wałku, oponka na biodrach powiększyła się do rozmiarów dziecięcego koła ratunkowego! A za chwilkę wszyscy to zobaczą, jako część mnie! Słabo mi...
Więc plan jest taki, od dziś nie ma mowy o słodkościach, mam zakaz, nie wolno mi, zabraniam sobie i koniec! Zaczynam więc biegać, od weekendu, no może poczekam, aż śnieg zginie i nie będzie takiej chlapy, szkoda moich super sportowych butów, a w kozakach biegać nie będę. To poczekam do końca miesiąca, to tylko tydzień. Tylko co powiedzieć dziewczynom, z którymi na dzisiaj umówiłam się na czekoladę...
A Wy macie wyrzuty sumienia? Jak będziecie walczyć z popączkowym kacem? Wypowiedzcie się na forum!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
