Na czym polega syndrom oszusta? Czym jest i jak z nim walczyć, by poprawić jakość swojego życia?
fot. Adobe Stock, Prostock-studio
Czy zdarzyło ci się kiedyś pomyśleć, że twoja nagroda, awans to przypadek albo pomyłka? Boisz się, że ktoś odkryje, że tak naprawdę nic nie potrafisz i w końcu ktoś to odkryje? Bardzo prawdopodobne, że zmagasz się z syndromem oszustwa. Czym jest syndrom oszustwa? Jak wpływa na nasze życie?
Syndrom oszusta to przekonanie, że nic się nie umie, że nie zasługuje się na awans, nagrodę czy pochwałę. Dochodzi do zaburzonego postrzegania własnej osoby, umniejszania sukcesom i uznawania, że na coś nie zasługujemy. Paradoksalnie z takim poczuciem zmagały się nawet osoby, które uchodziły za autorytety w swoich dziedzinach, np. Albert Einstein.
Prof. Paline Clance ujęła następujące cechy syndromu oszusta:
•Cykl oszusta – w momencie przydzielenia zadania pojawia się lęk, czy sobie z nim poradzimy. Kiedy pojawiają się pochwały, sądzimy, że wcale się nam nie należą
•Potrzeba bycia wyjątkowym i lepszym, a przy tym perfekcjonizm- silna chęć bycia najlepszym uczniem czy pracownikiem. Jednocześnie towarzyszy nam poczucie, że wszystko musimy robić idealnie
•Strach przed porażką – silne poczucie lęku przed tym, że coś pójdzie nie tak. Najmniejsze potknięcie urasta do rozmiarów tragedii i poczucia, że nic nie potrafimy.
•Negowanie pochwał – osobie, która otrzymuje pochwałę, trudno ją zaakceptować. Zwykle myśli, że to przesada,
•Strach przed sukcesem - wbrew pozorom można bać się sukcesu, ponieważ wiąże się z nim poczucie odmienności, odstawaniem od reszty i lęk, że sukces odsunie nas od innych ludzi.
Skąd bierze się taki osąd? Często czujemy presję porównywania się do innych ludzi. Czasem może nas to napędzać, a czasem wręcz przeciwnie, przyczyniać się do tego, że czujemy się gorsi od innych. Dziś możemy się porównywać nie tylko do ludzi spotykanych na co dzień, ale również do osób w internecie, zwraca uwagę Bartłomiej Bach, antrolopolog organizacji.
W nieprzebranym gronie zawodowców zawsze znajdzie się ktoś od nas lepszy, stosujący nowsze metody, pławiący się w większej chwale. To może zniszczyć w człowieku poczucie wyjątkowości, a tym samym aspiracje
– argumentuje Bartłomiej Brach, cytowany przez Puls Biznesu.
Syndrom oszusta jest powszechnym zjawiskiem i można z nim walczyć. Pomoże ci zadbanie o równowagę, radzi w artykule opublikowanym w serwisie Choosing Therapy terapeutka Lydia Antonatos.
Zdarza się, że osoby cierpiące na syndrom oszusta poświęcają nieproporcjonalnie dużo czasu i energii jednemu konkretnemu aspektowi swojego życia – takiemu jak praca – w związku z czym odczuwają olbrzymi stres, gdy ten obszar jest zagrożony. Istotne jest zatem zrównoważenie wysiłków na rzecz wszystkich elementów naszej egzystencji – rodziny, pracy, przyjaciół, hobby i dbania o swoje zdrowie. Rozwijanie różnych zainteresowań może uchronić cię przed szkodliwymi skutkami syndromu oszusta i zapobiec wypaleniu psychicznemu i fizycznemu
– podpowiada Antonatos.
Dobrą metodą jest również zastanowienie się nad własnymi kwalifikacjami czy zdolnościami i dowodach, które świadczą o tym, że osiągane sukcesy nie są źródłem przypadku. Można w tym celu np. zrobić listę, oprawić dyplomy w ramkę i powiesić w widocznym miejscu.
Można sobie też pomóc pozytywnymi afirmacjami i zamienić frazę „Nie jestem wystarczająco dobry” na „Pracuję nad tym”. Uświadomienie sobie naszych obaw, spisanie ich i przeformułowanie, pozwoli sobie uświadomić, że jest to syndrom oszusta, a nie fakt.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
