Niewydolność żylna, czyli...
Wyróżniamy kilka postaci niewydolności żylnej. Najczęstsza jest choroba żylakowa. Ponadto mówimy o zespole pozakrzepowym (skutek zakrzepicy układu żył głębokich) oraz o zespołach wtórnych do ucisku na żyły, np. przez mięśnie. Choroby te nieco różnią się od siebie, niemniej łączą je objawy, skutki oraz metody leczenia. Wspólna jest też mechanizm działania tych chorób – przewlekłe zaleganie krwi w żyłach, związane bądź to z cofaniem krwi, bądź ze zwężeniem naczyń.
Kto jest narażony?
Głównym czynnikiem ryzyka jest starszy wiek. Mimo to także osoby młode mogą się borykać z podobnymi problemami. W Polsce niecałe 50% kobiet oraz 40% mężczyzn ma przewlekłą niewydolność żylną w różnym stadium zaawansowania. Nie do pominięcia są dziedziczne predyspozycje, związane z niewydolnością układu zastawkowego żył, który ma zapobiegać wstecznemu przepływowi krwi.
Zachorowaniom sprzyja otyłość i siedzący bądź (długotrwale) stojący tryb pracy i/lub wypoczynku. Nieznacznie bardziej narażone są też osoby wysokie. Ponadto wymienić należy liczne ciąże i... doustne środki antykoncepcyjne – oba te stany sprzyjają bowiem nadkrzepliwości, a zatem i zastojowi krwi.
Zobacz też: Niewydolność żylna - dlaczego nas dotyka?
Objawy i diagnostyka
W większości przypadków po prostu „widać” niewydolność żylną na ciele chorego. Niebieskawe naczynia krwionośne są poszerzone, wypukłe, a ich przebieg jest nienaturalnie kręty. Mowa tu o żylakach. Zespół pozakrzepowy to zwykle rdzawe bądź ciemnoczerwone, zlewne przebarwienie, które może wrzodzieć, zwłaszcza w okolicach kostek.
Osoby chore na niewydolność żylną skarżą się na uczucie ciężkości nóg. Zdarzają się też bolesne kurcze mięśni lub zespół „niespokojnych nóg”. Obrzęk nóg narasta w ciągu dnia, by ustąpić po nocnym odpoczynku. Na skórze pojawiają się czerwono-niebieskie drobne naczynka przepełnione krwią (teleangiektazje). W przypadkach zaawansowanych może się pojawić zaczerwienienie i nadmierne ucieplenie nóg, skóra jest sucha bądź pokryta sączącą wydzieliną.
Dla dokładnego opisu lekarze często posługują się skalą CEAP, która literami i liczbami opisuje zakres zmian, ich wygląd oraz etiologię (pochodzenie).
Diagnostyka obrazowa (USG z doplerem) ma na celu wykluczenie przyczyn związanych z zakrzepicą żył głębokich, bowiem jest to choroba potencjalnie bardzo groźna. Zastanowić się należy również czy krew nie zalega w naczyniach z powodu niewydolności serca lub też ucisku naczyń (np. zespół usidlenia żyły podkolanowej). Niestwierdzenie tych patologii skłania do rozpoznanie właśnie przewlekłej niewydolności żylnej.
Czytaj więcej: Jak leczyć przewlekłą niewydolność żylną?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
