Zacznij codziennie się ważyć
Do działań zalecanych pacjentom, które ogólnie przyczyniają się także do zmniejszenia ryzyka i dalszego rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego należy min. kontrola masy ciała. Polega ona na codziennym porannym ważeniu się pacjenta, którego celem jest wychwycenie momentu zwiększenia masy ciała.
Ma to istotne znaczenie w dostosowaniu dawek leków. Wzrost wagi o 2-3 kg w ciągu 3 dni powinien skłonić chorego do jak najszybszego poinformowania lekarza w celu zwiększenie dawki leku moczopędnego. Istotne jest również dążenie do zmniejszenia masy ciała u osób z BMI >30. Każda, bowiem nadwaga zwiększa obciążenie serca i utrudnia leczenie.
Zobacz też: Jabłko i gruszka, czyli typy otyłości
Rzuć palenie!
Kolejnym sloganowym wręcz hasłem jest rzucenie palenia. Z racji udowodnionego wpływu na tkankę płucną wystąpienie niewydolności serca połączone z paleniem papierosów pogarsza efekty leczenia a zarazem stan chorego zarówno w jednej, jak i drugiej chorobie.
Dieta na miażdżycę, to także dieta na serce
Jedną z najczęstszych obok nadciśnienia tętniczego przyczyn niewydolności jest choroba niedokrwienna, u której podstaw leży miażdżyca. W związku z tym ważną kwestią zarówno w prewencji, jak i wspomaganiu leczenia staje się zmiana nawyków żywieniowych.
Najlepszym jak dotąd modelem diety dla osób z chorobami naczyniowo-sercowymi okazała się dieta tzw. Śródziemnomorska. Ważnym jej elementem jest ograniczenie tłustych potraw i zastąpienie ich warzywami i owocami. Kolejnym krokiem jest redukcja ilości spożywanego czerwonego mięsa na rzecz ryb, drobiu i chudego mięsa, przygotowywanego raczej bez tłuszczu. Produkty zbożowe, tj. pieczywo najlepiej ciemne, kasza najlepiej gryczana lub jęczmienna, płatki zbożowe, makaron, ryż, kluski, powinny stać się nieodłącznym elementem każdego głównego posiłku.
Przeczytaj: Dieta śródziemnomorska - dlaczego jest zdrowa?
Bardzo ważne jest także ograniczenie ilości używanej soli, która powoduje zatrzymywanie wody w organizmie. Chorym z zaawansowaną niewydolnością serca zaleca się także ograniczenie ilości przyjmowanych płynów. W praktyce poleca się przyjmowanie nie więcej niż 1,5-2 litrów płynów w ciągu doby.
Zadbaj o kondycję
Gdy stan chorego jest stabilny warto zachęcać go do wykonywania normalnych codziennych czynności oraz do form wypoczynku, które nie powodują wystąpienia objawów. Ma to istotne znaczenie przy zapobieganiu utracie sił i wytrzymałości mięśni.
W początkowej fazie przeprowadzone powinny być badania, które określą bezpieczne normy stosowanego wysiłku i pozwolą na indywidualne dobranie schematu rehabilitacji, zestawu ćwiczeń, natężenia i czasu ich trwania.
W kilku niewielkich badaniach klinicznych wykazano, że regularny wysiłek fizyczny jest bezpieczny i może zwiększyć wydolność fizyczną o 15-25%. Badania te wskazują także, że zmniejsza on objawy podmiotowe oraz poprawia jakość życia u chorych ze stabilna niewydolnością serca w klasie II i III NYHA. Odpoczywanie i leżenie w łóżku jest konieczne tylko przy ostrej i niewyrównanej niewydolności.
Chorym z niewydolnością serca odradza się z reguły podróże do miejsc położonych powyżej 1500-2500 m nad poziomem morza oraz ciepłych i o dużej wilgotności. Ważne jest, aby przed każdą podróżą przeanalizować i dopasować zmiany w diecie, a także w planowanym wysiłku.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
