Czym jest choroba niedokrwienna serca?
Choroba niedokrwienna serca jest pojęciem szerokim i obejmuje wszystkie stany niedokrwienia serca bez względu na przyczynę. Określenia choroba wieńcowa używa się natomiast, mówiąc o stanach niedokrwienia mięśnia sercowego związanego ze zmianami w tętnicach wieńcowych. Jest to więc pojęcie węższe, ale dotyczy najczęstszej postaci choroby niedokrwiennej serca - powyżej 98% przypadków. Dlatego też mówiąc choroba niedokrwienna serca mamy często na myśli właśnie chorobę wieńcową. W klasyfikacji choroby wieńcowej możemy wyróżnić stabilne zespoły wieńcowe, zwane też przewlekłą chorobą wieńcową oraz ostre zespoły wieńcowe, obejmujące między innymi zawał.
Stabilne zespoły wieńcowe dzieli się na:
- dławicę piersiową stabilną, która jest konsekwencją miażdżycy tętnic wieńcowych,
- sercowy zespół X, związany z zaburzeniami mikrokrążenia,
- dławicę Prinzmetala wynikającą ze skurczu tętnic wieńcowych,
- dławicę związaną z mostkami mięśniowymi nad tętnicami wieńcowymi.
Polecamy: Nadciśnienie – choroba, której nie można ignorować
Główny sprawca - miażdżyca
Spośród rzadszych przyczyn choroby niedokrwiennej serca można wymienić skurcz, zator, zapalenie, uraz i wady anatomiczne tętnic wieńcowych, a także zakrzepicę i stany niedoboru tlenu, jak np. niedokrwistość czy zatrucie tlenkiem węgla.
Najczęstszą przyczyną jest jednak miażdżyca tętnic wieńcowych. Miażdżyca dotyczy naczyń zaopatrujących serce, podobnie jak tętnic kończyn dolnych i mózgu. Blaszki miażdżycowe zawierające lipidy odkładają się w ścianach tętnic powodując zwężenia. W miejscu zwężenia występuje zwiększony opór dla przepływu krwi, przez co za przewężeniem przepływ ten się zmniejsza. Im większe zwężenie, tym mniejszy jest przepływ za nim. Tętnice wieńcowe posiadają co prawda zdolność autoregulacji – mogą zmieniać swoją średnicę. Kiedy większe tętnice są zwężone przez blaszki miażdżycowe, naczynia mikrokrążenia zmniejszają napięcie swoich ścian i rozszerzają się, zapewniając w ten sposób przepływ na odpowiednim poziomie przy pomocy tzw. krążenia obocznego.
Zwężenie nie przekraczające 50% średnicy naczynia nie daje jeszcze objawów i jest uznawane za nieistotne. W pewnym momencie zdolność przystosowywania się do zwiększonego obciążenia się kończy – wyczerpuje się tzw. rezerwa wieńcowa. Odkładające się blaszki ograniczają rezerwę wieńcową organizmu. Sprawia to, że zwiększony wysiłek powoduje objawy ze strony niedokrwionego serca. Gdy zwężenie osiąga stan krytyczny, objawy występują już w spoczynku, a każdy wysiłek tylko je nasila.
Zobacz też: Jakie badania wykonać jeżeli grozi nam zawał?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
