Krtań dziecka - łatwy cel
Nagłośniowe zapalenie krtani dotyczy głównie dzieci w wieku od 2. do 6. lat i związane jest z anatomicznymi i fizjologicznymi odmiennościami krtani w tym okresie. Będąc bardzo wąskie, drogi oddechowe łatwo ulegają zamknięciu nawet za sprawą bodźców, które są neutralne dla dorosłego.
Mikroskopijni napastnicy
Przyczyną nagłośniowego zapalenia krtani są bakterie. Należą one głównie do gatunku Haemophilus influenzae, choć również inne mikroorganizmy mogą być czynnikami etiologicznymi. Etiologia bakteryjna oraz związany z nią tworzący się na nagłośni naciek zapalny mogą powodować grożące życiu następstwa. Może wystąpić wysoka gorączka charakteryzująca infekcję bakteryjną.
Oto jak przebiega choroba
Objawy związane są ze zwężeniem krtani poprzez opadającą na jej wejście nagłośnię. Pojawiają się często w nocy, co jest dodatkowo niepokojące dla rodziców.
Występuje charakterystyczny świst podczas wdechu, zwany świstem krtaniowym. Dziecko odczuwać może również duszność, oddechy są szybkie i krótkie, a ułatwiając sobie oddychanie dziecko może opierać się na dłoniach i pochylać do przodu. Występują kłopoty z połykaniem i "szczekający" kaszel.
Zazwyczaj choroba rozpoczyna się bardzo nagle i przebiega szybko, więc niezbędna jest natychmiastowa reakcja rodziców.
Badanie lekarskie a dalsze postępowanie
Lekarz zbierze wywiad, zbada dziecko, obejrzy w badaniu laryngologicznym krtań i jeśli zauważy obrzęk i zaczerwienienie nagłośni razem pokieruje dalszym leczeniem.
Co mogę zrobić jako rodzic?
Najważniejszym działaniem rodzica jest wezwanie lekarza lub pogotowia. Nie wolno z tymi czynnościami zwlekać, gdyż szybki rozwój choroby może spowodować zamknięcie dróg oddechowych!
Leczenie w szpitalu
Leczenie polega przede wszystkim na udrożnieniu dróg oddechowych, do którego może być niezbędna nawet intubacja dotchawicza. Umożliwi ona jednak dziecku oddychanie i nie pozwoli na zamknięcie się światła krtani. Stosuje się również antybiotyki wybiórcze w stosunku do powodującego zapalenie patogenu. By zmniejszyć obrzęk w warunkach szpitalnych podaje się glikokortykosteroidy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
