Jak zarazić się ziarnicą weneryczną pachwin?
Choroba ta rozpoznawana jest na całym świecie. Jednak największe jej skupiska występują w klimacie tropikalnym i subtropikalnym - głównie w krajach Azji, Afryki, Ameryki Środkowej i Południowej. Dominującą drogą zakażenia są kontakty seksualne. Odnotowano także przypadki transmisji choroby poprzez zainfekowane przedmioty. Na ziarnicę weneryczną częściej zapadają mężczyźni.
Jak się objawia ziarnica weneryczna?
Okres wylęgania choroby może trwać od kilku do kilkunastu dni. Pod względem klinicznym ziarnicę weneryczną dzielimy na trzy okresy :
- Okres I
Na początku choroby w miejscu eksponowanym na źródło zakażenia rozwija się niebolesny pęcherzyk lub grudka. Jest to tzw. zmiana pierwotna, a pojawia się w okolicy zewnętrznych narządów płciowych, na ścianie pochwy, na szyjce macicy lub w obrębie okolicy odbytu. Ze względu na brak dolegliwości okres ten przeważnie pozostaje przeoczony. Tym bardziej, że zmiana pierwotna ustępuje samoistnie, bez leczenia. Czasami jednak już na początku rozwoju choroby dochodzi do zapalenia cewki moczowej lub błony śluzowej szyjki macicy i skłania to chorego do wizyty u lekarza.
Sprawdź:
- Okres II
Średnio 2 tygodnie od ustąpienia zmiany pierwotnej ma miejsce ogólny rozsiew bakterii drogą naczyń chłonnych, co niesie za sobą kolejne następstwo zakażenia - zapalenia węzłów chłonnych. Dotyka to przede wszystkim węzłów pachwinowych - jedno lub obustronnie. Jednak mogą być także zajęte węzły położone głębiej, jak biodrowe, udowe, okołoodbytnicze czy krzyżowo-lędźwiowe. Węzły stopniowo się powiększają, a towarzyszący temu odczyn tkanek otaczających sprawia, że stają się one nieprzesuwalne. Następnie łączą się w pakiety. Chory odczuwa silny ból, który czasami nawet uniemożliwia poruszanie kończynami dolnymi. Występuje gorączka, dreszcze i ogólne złe samopoczucie. Skóra nad węzłami jest zaczerwieniona. Po kilku dniach powstają przetoki, dzięki którym ropa jest ewakuowana na zewnątrz a dolegliwości bólowe stają się mniej dokuczliwe. W trakcie tego okresu rozwinąć się może także zapalenie odbytnicy i okrężnicy, co objawia się biegunką, silnymi skurczami zwieracza odbytu oraz wystąpieniem obfitej śluzowo-ropnej wydzieliny.
Sprawdź:
- Okres III
Ten etap dotyczy przypadków nie leczonych i związany jest z klinicznymi następstwami zaniedbanej infekcji. Do najczęstszych powikłań należą zwężenie cewki moczowej, zwężenie odbytnicy, ropnie okołoodbytnicze, zaparcia. Zaś do najpoważniejszych stanów rozwijających się u chorych na „przechodzoną” ziarnicę weneryczną należą przetoki odbytniczo-skórne, odbytniczo-pochwowe, odbytniczo-pęcherzowe oraz skutkujące zapaleniem otrzewnej perforacje okrężnicy.
Jak się leczy ziarnicę weneryczną?
Leczenie opiera się na antybiotykoterapii. Wśród leków najczęściej przepisywanych przez specjalistów znajduje się doksycyklina i erytromycyna. Powikłania choroby zmuszają do zdecydowanie dłuższej terapii, a czasami niosą konieczność chirurgicznych interwencji.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
