Stres a niepłodność w opinii publicznej
W ciągu ostatnich lat wiele spekulowano i dyskutowano o związku pomiędzy stresem a niepłodnością. Dawniej, kiedy nie można było znaleźć medycznych odpowiedzi na wyjaśnienie, dlaczego para nie może zajść w ciążę lub jej utrzymać, specjaliści od zdrowia psychicznego zakładali, że to kobieta blokuje psychicznie swoją płodność.
Chociaż udowodniono, że to przekonanie jest fałszywe, przypuszczenie, że stres lub sposób myślenia mogą mieć wpływ na płodność, jest bardzo powszechne. Staje się podstawą pochopnych przypuszczeń, że gdybyś się naprawdę postarała, obniżyła poziom stresu i nauczyła się relaksować, to już dawno byłabyś w ciąży. To powszechne przekonanie jest także powodem całkowitej zmiany trybu życia - począwszy od zdrowego odżywiania się, przez pozytywne myślenie i przerwanie pracy, na leżeniu przez dwa tygodnie skończywszy — by ciąża „przyjęła się”.
Polecamy: Jak leczyć zaburzenia płodności?
Leczenie, badania, starania
W rzeczywistości nie wiemy wiele o związku stresu z płodnością. Wyniki przeprowadzonych jakiś czas temu badań sugerują, że kobiety, które łączą terapię redukowania stresu z leczeniem, mogą mieć większą szansę zajścia w ciążę. Ale rezultaty tych badań nie są jeszcze jednoznaczne (Domar 1997). Na razie badania nie wyjaśniają, dlaczego niektóre kobiety zachodzą w ciążę po przejściu treningu redukcji stresu, a inne nie. Wiadomo, że kobiety zachodzą niekiedy w ciążę w bardzo stresujących sytuacjach (np. w wyniku gwałtu) i wtedy, gdy bardzo chciałyby jej uniknąć. Wszystkie dostępne badania wskazują na fakt, że kobiety poddające się kuracjom płodności doświadczają znacznie większych napięć niż kobiety, które nie muszą się leczyć.
Czytaj także: Farmakologiczne leczenie niepłodności
Leczenie niepłodności i wspomaganie płodności jest bardzo stresujące. Mimo to około 50% wszystkich kobiet, które przechodzą badania płodności i leczenie, zachodzi w ciążę (Corson 1999).
Zadbaj o siebie
Obecnie, badania naukowe nie potwierdzają jednoznacznego związku stresu z niepłodnością. Jeżeli przechodzisz leczenie, zrób wszystko, co możesz, aby utrzymać dobry stan zdrowia i umysłu.
Jeżeli jesteś po transferze zarodków i robisz coś forsownego, na przykład podnosisz coś ciężkiego lub jeździsz na rowerze, i zastanawiasz się poważnie, czy powinnaś to robić, to najprawdopodobniej rzeczywiście powinnaś przestać.
Może to nie mieć żadnego znaczenia dla zajścia w ciążę, ale jeżeli leczenie nie powiedzie się, tak jak inne kobiety spojrzysz w przeszłość i będziesz się zastanawiać, czy to dlatego, że coś zrobiłaś coś nie tak. Lepiej dmuchać na zimne. Po prostu nie zakładaj, że masz kontrolę nad rezultatem. Tak jak nie wybierałaś dla siebie niepłodności, nie masz też kontroli nad swoją płodnością — możesz tylko stosować się do zaleceń lekarzy i myśleć pozytywnie.
Fragment pochodzi z książki „Niepłodność. Szkoła przetrwania” Judith C. Daniluk (Wydawnictwo Helion, 2009). Publikacja za wiedzą wydawcy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
