Pojawia się i znika
Naczyniaki krwionośne to najczęstsze nowotwory łagodne wieku dziecięcego. Przyczyna ich powstania nie jest do końca poznana. Według statystyk częściej są nimi dotknięte dziewczynki. Zwykle ujawniają się w ciągu kilku tygodni po narodzinach, mogą też być widoczne od razu po porodzie. U większości dzieci umiejscawiają się w okolicy głowy i szyi, rzadziej na kończynach i tułowiu. Czasami lokalizują się w narządach wewnętrznych. Przeciętnie osiągają wielkość od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Charakterystyczne dla naczyniaków jest to, że powiększają się w okresie pierwszego półrocza życia dziecka, po czym ich wzrost wyhamowuje i zwykle zaczynają zanikać.
Zobacz też: Jak oglądać pieprzyki i znamiona?
Jak wygląda naczyniak?
Najwcześniejszym objawem naczyniaka jest zblednięcie zajętej skóry, następnie pojawiają się teleangiektazje, czyli poszerzone drobne naczynia krwionośne lub purpurowa plamka. Ostatecznie rozwinięty naczyniak przybiera postać guzka, który może być lekko wypukły, kopulasty lub kalafiorowaty. Jego zabarwienie zależy od głębokości umiejscowienia. Naczyniaki leżące powierzchownie mają żywoczerwony kolor, natomiast leżące głębiej sinawy do cielistego. Mają raczej twardą konsystencję, a ich napięcie zwiększa się, gdy wzrasta ciśnienie w naczyniach na przykład podczas płaczu. W większości przypadków nie powodują żadnych objawów klinicznych. Mogą też dawać dolegliwości w postaci podkrwawiania, ale niezwykle rzadko są przyczyną masywnego krwawienia. Szybko rosnące zmiany mogą powodować bolesne owrzodzenia.
Leczenie – czy potrzebne?
W zdecydowanej większości przypadków naczyniaki nie wymagają leczenia. Z czasem skóra powraca do normalnego stanu, ale część naczyniaków nie wycofuje się całkowicie. Mogą pozostać poszerzone naczynka, blizna czy też niedobór barwnika. Niekiedy jednak interwencja medyczna jest potrzebna na przykład w przypadku zmian zniekształcających sąsiednie struktury i utrudniających prawidłowy rozwój dziecka. W leczeniu stosuje się metody farmakologiczne, których celem jest spowolnienie przyrostu i zmniejszenie naczyniaka. Bardzo skuteczne jest zastosowanie terapii laserem, rzadziej stosuje się leczenie chirurgiczne. Przed dokonaniem wyboru leczyć czy obserwować, dokonuje się analizy korzyści i możliwych powikłań, na przykład blizn. Bierze się również pod uwagę pozytywny efekt psychologiczny usunięcia naczyniaka, znajdującego się w widocznym miejscu.
Polecamy: Od znamienia do czerniaka, czyli jak rozpoznać nowotwór skóry?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
