Przy chorych nerkach zaleca się przede wszystkim dietę bogatokaloryczną, ubogobiałkową, o odpowiedniej zawartości minerałów, a w cukrzycowej chorobie nerek także węglowodanów.
Kalorie się liczą
Jednym z głównych celów diety w niewydolności nerek jest utrzymanie masy ciała w granicach prawidłowych, gdyż zarówno niedożywienie, jak i otyłość pogarszają rokowanie. Jeśli uzyskanie odpowiedniego dowozu energii stwarza problem (np. z powodu ograniczenia białka), skorzystać należy z porady dietetyka lub bogatoenergetycznych dodatków żywieniowych, czy nawet przejściowego uzupełniającego leczenia dietami przemysłowymi (do- lub pozajelitowego).
Białka i nie tylko
Dieta w niewydolności nerek powinna opierać się o węglowodany, przy czym nie o cukry proste (tj. produkty cukiernicze, słodycze, miody, dżemy, cukier, słodkie owoce). Należy spożywać cukry w formie złożonej, czyli te zawarte w pieczywie razowym, kaszy, ryżu, ziemniakach, itp. (z uwzględnieniem zawartości w nich potasu i fosforanów, które trzeba ograniczać). Tłuszcze nie mogą stanowić więcej niż 30% zapotrzebowania energetycznego i powinny być to w przeważającej ilości tłuszcze roślinne (tj. olej, oliwa, margaryny, ryby). Tłuszcze zwierzęce (masło, smalec, tłuste mięso, podroby) muszą być ograniczane.
Polecamy: 7 zasad zdrowej diety
Ilość spożywanego białka zależy od wydolności nerek i w ich zaawansowanej niewydolności (ale nie u osób dializowanych!) powinna zostać zmniejszona poniżej 0,8-1,0g/kg m.c./dobę (a nawet poniżej 0,6 z suplementacją niezbędnych aminokwasów). Uważa się, że łagodzi to objawy mocznicy i spowalnia postęp choroby. Najbardziej wartościowym białkiem, zawierającym wszystkie niezbędne aminokwasy, jest białko zwierzęce i ono musi przeważać w diecie. Zaleca się ponadto dużą zawartość błonnika w pożywieniu i małe spożycie alkoholu.
Minerały i witaminy
U osób z chorobą nerek, u których współistnieje nadciśnienie tętnicze zaleca się ograniczenie spożycia soli. Nie wolno zastępować soli kuchennej dostępnymi na rynku solami potasowymi („ubogosodowymi”), gdyż wiąże się to z ryzykiem groźnej dla życia hiperpotasemii (chore nerki nie wydalają potasu). Ograniczenia spożycia potasu w diecie (czekolada, produkty wędzone, konserwy, niektóre ryby, niektóre warzywa i owoce, otręby) dotyczą zwykle osób ze znacznie upośledzoną czynnością nerek lub przyjmujących określone leki. Zawartość fosforu w diecie należy natomiast ograniczać wcześniej. Niekiedy zamiast tego, stosuje się preparaty zapobiegające wchłanianiu fosforu z przewodu pokarmowego. U osób z zaawansowaną przewlekłą niewydolnością nerek (dializowanych) należy suplementować profilaktycznie witaminy z grupy B, C, D, kwas foliowy, a w razie stwierdzonych niedoborów również cynk i selen. Zaleca się unikanie jakichkolwiek preparatów zawierających witaminę A.
Polecamy: Jak się oprzeć podjadaniu?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
