Wszystko zaczyna się od wizyty w wybranej klinice i konsultacji ze specjalistą. Poinformuje cię on, jakie badania musisz zrobić przed operacją. Ich wynik potrzebny jest m.in. przy wyborze metody znieczulenia. Pamiętaj też, że w dniu operacji do kliniki zgłaszasz się na czczo. Po powrocie do domu musisz mieć zapewnioną opiekę dorosłej osoby.
W ramach chirurgii jednego dnia nie wykonuje się operacji, które wiążą się z dużą utratą krwi lub po których ból jest trudny do opanowania. Możliwe są przede wszystkim tzw. zabiegi mało inwazyjne. Są to między innymi:
USUNIĘCIE ZAĆMY. Zaćma, czyli zmętnienie soczewki oka, sprawia, że widzimy coraz mniej ostro, jakby przez mgłę. Jedynym skutecznym leczeniem jest zabieg operacyjny, np. fakoemulsyfikacja. Przez dwa bardzo małe nacięcia w rogówce chirurg wprowadza do oka specjalne, wytwarzające ultradźwięki narzędzie i za jego pomocą rozdrabnia zmętniałą soczewkę i usuwa ją. Następnie wprowadza nową, sztuczną soczewkę, która stopniowo rozwija się w oku. Poprawa ostrości widzenia jest odczuwana natychmiast po zabiegu. Jest on wykonywany w znieczuleniu miejscowym. Mniej więcej po trzech godzinach można iść do domu. Na drugi dzień zdejmuje się opatrunek. Potem przez jakiś czas niezbędne jest zapuszczanie do oka różnych kropli. Cena: od 2800 do 4000 (jedno oko) plus koszt soczewki (od 200 do 800 zł.)
KOREKCJA ZEZA. Takie niesymetryczne ustawienie gałek ocznych (zbieżne lub rozbieżne) może występować już od urodzenia lub wczesnego dzieciństwa. Jeśli nie uda się tej wady wzroku skorygować za pomocą okularów, trzeba oczy operować. Nie później niż w 10. roku życia. Wtedy jest szansa nie tylko na prawidłowe ustawienie gałek ocznych, ale także na odzyskanie prawidłowego widzenia obuocznego. U dorosłych leczenie operacyjne zeza jest tylko kosmetyką. Zabieg polega na osłabieniu lub wzmocnieniu mięśni oka (przez ich skrócenie). Trwa około 30 minut i odbywa się w pełnej narkozie. Na drugi dzień zdejmuje się opatrunek. Po tygodniu trzeba się zgłosić do lekarza na kontrolę. Cena: od 2400 do 3800 zł.
USUWANIE ŻYLAKÓW. Jest kilka metod operacji. Przed każdą trzeba zbadać nogi tzw. Dopplerem.
- Stripping. Za pomocą tego zabiegu usuwa się żyły odpiszczelowe (biegną od kostek do pachwin, na wewnętrznej powierzchni ud i podudzi) oraz żyły odstrzałkowe (znajdują się na tylnej powierzchni łydek, kończą się pod kolanem). Przy usuwaniu żyły odpiszczelowej chirurg najpierw robi niewielkie nacięcie w okolicy pachwiny i podwiązuje tę żyłę. Następnie nacina nogę w okolicy kostki wewnętrznej i wprowadza tędy do żyły aż do pachwiny instrument zwany stripperem, za pomocą którego usuwa chorą żyłę. Usuwanie żyły odstrzałkowej wygląda podobnie, ale nacięcia wykonuje się pod kolanem i w okolicy kostki zewnętrznej. Na nogę zakładany jest potem opatrunek uciskowy, najczęściej pończocha.
Po takim zabiegu trzeba zacząć jak najszybciej chodzić, by nie powstały zakrzepy. To, jak szybko będzie to możliwe, zależy od zastosowanego znieczulenia. Po znieczuleniu miejscowym trzeba zacząć chodzić zaraz po założeniu opatrunku uciskowego, po ogólnym – po 4–6 godzinach, a po zewnątrzoponowym – po około 12 godzinach. Po 5–7 dniach należy zgłosić się na wizytę. Cena: około 2000 zł (jedna noga).
- Kriochirurgia. W czasie tego zabiegu chirurg przez 2–3 małe nacięcia wprowadza do żyły specjalną sondę, która może być w ciągu kilku sekund zamrożona do minus 80°C. Niska temperatura niszczy żyłę, doprowadzając do jej zamknięcia. Zamrożone naczynie albo usuwa się z nogi, albo pozostawia je w niej. Zabieg trwa od 1,5 do 2 godzin i wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym. Zaraz po nim można chodzić. Niektórzy lekarze twierdzą jednak, że taka operacja nie jest wcale mniej agresywna od strippingu, bo uszkadza skórę. Cena: około 2200 zł (jedna noga).
- Zabieg laserowy. Nie wykonuje się przy nim wielu cięć, nie usuwa się też z nogi chorej żyły. Przez niewielkie nacięcie (ok. 5 mm) wprowadza się do żyły specjalny cewnik, przez niego światłowód, za pomocą którego zamyka się chorą żyłę. Staje się ona niedrożna i z czasem włóknieje. Po zabiegu (wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym) na nogę zakłada się opatrunek uciskowy, który trzeba nosić siedem dni. Cena: około 4000 zł (jedna noga).
POZBYCIE SIĘ CHRAPANIA. Jego przyczyną są zwykle zbyt słabe, wiotkie mięśnie podniebienia. Można je wzmocnić za pomocą tzw. termoterapii bipolarnej (Celon). W czasie operacji w podniebienie wprowadza się kilkakrotnie specjalną elektrodę. Cały zabieg trwa około 30 minut; wykonuje się go w znieczuleniu miejscowym. Proces gojenia trwa około sześciu tygodni. Czasami potrzebne jest powtórzenie zabiegu dla uzyskania optymalnego efektu. Cena: około 1800 zł.
KOREKCJA PRZEGRODY NOSA. Nieprawidłowa przegroda utrudnia oddychanie, co może objawiać się zmęczeniem, zaburzeniami koncentracji, bólami głowy. Zabieg prostowania wykonuje się od wewnątrz nosa, nie pozostawia więc blizn. Na dwie doby po nim do obu jam nosa zakłada się opatrunek. Taka operacyjna korekcja przegrody nosa przeprowadzana jest w znieczuleniu ogólnym lub miejscowym. Po 6–7 dniach zdejmuje się szwy. Cena: około 1800 zł.
USUNIĘCIE DYSKU LĘDŹWIOWEGO. Uszkodzony dysk uciska nerwy, powodując ból. Można go usunąć przezskórnie (tzw. nukleoplastyka technologią Coblation). Pod kontrolą aparatu rentgenowskiego do dysku wprowadzana jest cienka elektroda. Emituje ona impulsy powodujące rozpad cząsteczek tworzących dysk. Są one usuwane przez zespolony z elektrodą ssak. Zabieg trwa około 20 minut i przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym. Kilka godzin po nim można wrócić do domu. Cena: 4000 zł.
USUNIĘCIE PRZEPUKLINY. Przepuklina to coś w rodzaju dziury w powłokach brzucha, przez którą narządy lub ich części przemieszczają się poza jamę brzuszną. W ramach chirurgii jednego dnia może być operowana przepuklina pępkowa lub pachwinowa. Ta druga najczęściej zdarza się u dzieci. W większości przypadków cofa się sama do drugiego roku życia. Jeśli tak się nie stanie, konieczna jest operacja. Trwa ona około 40 minut. Usunięcie obu rodzajów przepukliny wygląda podobnie: najpierw nacina się skórę, przez którą tkanki uwypuklają się na zewnątrz, a następnie się ją zszywa. Po kilku dniach konieczna jest wizyta kontrolna, podczas której lekarz zdejmuje szwy ze skóry, sprawdza, czy rana dobrze się goi. Cena: około 2500 zł. Do kosztów zabiegów trzeba jeszcze doliczyć cenę konsultacji – od 100 do 250 zł.)
KONIZACJA SZYJKI MACICY. Jeśli w szyjce macicy są tzw. zmiany dysplastyczne lub rak in situ (czyli nieinwazyjny, ograniczony wyłącznie do warstwy nabłonka szyjki) w większości przypadków wystarczy usunąć chorobowo zmienione tkanki. W tym celu przeprowadza się prosty zabieg, tzw. konizację. Wykonuje się ją za pomocą skalpela. Odmianą tego zabiegu jest elektrokonizacja. W jej przypadku chore tkanki wycina się przy pomocy cienkiej drucianej pętli, która emituje prąd o niskim napięciu i dużej częstotliwości. Oba zabiegi trwają kilka minut i można je wykonać w znieczuleniu miejscowym. Ale dla komfortu psychicznego pacjentki stosuje się zwykle krótkie znieczulenie ogólne. Konizacja ma dużą przewagę na innymi metodami leczenia chorób szyjki macicy (np. kriochirurgią lub elektrokauteryzacją). Nie niszczy usuniętych tkanek, więc można je dać do oceny patologowi. Ocenia on, czy choroba została wyleczona, czy należy przeprowadzić większy zabieg, tzn. amputację szyjki. Cena: od 800 do 1200 zł.
Jakie znieczulenie
Podczas zabiegów w ramach chirurgii jednego dnia stosuje się różne rodzaje znieczulenia. O wyborze jednego z nich zawsze decyduje anestezjolog.
ZNIECZULENIE OGÓLNE (NARKOZA)
Polega na wprowadzeniu pacjenta w stan podobny do bardzo głębokiego snu. Operowana osoba nie jest niczego świadoma, nic nie widzi, nie słyszy, nie czuje. Jej oddech i krążenie są stale monitorowane. Znieczulenie ogólne stosuje się głównie w chirurgii ogólnej, neurochirurgii, ginekologii. A także u dzieci, niezależnie od rodzaju zabiegu.
ZNIECZULENIE PODPAJĘCZYNÓWKOWE
Do przestrzeni podpajęczynówkowej (w pobliżu rdzenia kręgowego) podaje się lek o działaniu miejscowo znieczulającym. Działa on na rdzeń, blokując przewodzenie bodźców, zwykle poniżej pasa. Pacjent jest świadomy, ale nic nie czuje. Tego rodzaju znieczulenie stosuje się m.in. w ortopedii, przy zabiegach w dolnych partiach brzucha (np. w operacjach przepuklin), w operacjach żylaków.
ZNIECZULENIE ZEWNĄTRZOPONOWE
Polega na wstrzyknięciu do tzw. przestrzeni zewnątrzoponowej (we wnętrzu kręgosłupa, na całej jego długości) leku miejscowo znieczulającego. Powoduje on, że ból nie jest przewodzony przez nerwy, a więc nie jest odczuwany. Znieczulenie to może być założone w czterech odcinkach kręgosłupa: szyjnym, piersiowym, lędźwiowym, krzyżowym. Stosuje się je m.in. przy usuwaniu żylaków.
ZNIECZULENIE MIEJSCOWE (BLOKADY)
Znosi odczuwanie bólu tylko w miejscu wykonywanej operacji. Polega na wstrzyknięciu leku miejscowo znieczulającego w pobliże nerwów przewodzących ból. Mniej więcej po 20–45 minutach od podania środek znieczulający przedostaje się do wnętrza nerwu. Istotną zaletą znieczuleń miejscowych jest dość długi okres bezbolesności po wykonanym zabiegu. Często dodatkowo podaje się środek uspokajający.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
