Kurzajkami można się zarazić przez bezpośredni kontakt z zakażoną osobą. Zachorowaniu sprzyja także korzystanie ze wspólnego ręcznika, przedmiotów codziennego użytku, przebywanie na basenie, w saunie, solarium, szatni sportowej.
Przegląd metod usuwania
Nie ma jednego uniwersalnego sposobu dla wszystkich zarażonych. Jeśli masz brodawki, na początek wybierz najprostsze domowe metody usuwania. Jeśli nie poskutkują, idź do dermatologa, który zastosuje inne sposoby.
1. Preparaty do miejscowego stosowania, np. Vermual, Duofilm, Brodacid. Wyglądają jak bezbarwny lakier do paznokci. Zawierają kwas salicylowy, mlekowy lub mocznik. Smaruje się nimi kurzajki dwa razy dziennie. Leczenie tymi preparatami jest długie, zazwyczaj trwa ok. 6–8 tygodni.
2. Zabieg chirurgiczny. Brodawki usuwa się za pomocą skalpela lub łyżeczki kostnej. Konieczne jest znieczulenie. W wypadku stóp bywa ono trudne i boli bardziej niż sam zabieg.
3. Zamrażanie ciekłym azotem, wypalanie laserem, elektrokoagulacja. Wszystkie te metody polegają na mechanicznym usunięciu brodawki za pomocą różnych narzędzi: zmrożonego gazu, wiązki promieni lub prądu elektrycznego.
Jeśli wszystko zawiedzie, do kurzajki wstrzykuje się bleomycynę (antybiotyk). Jest to bolesne, ale skuteczne. Zwykle, bez względu na liczbę brodawek, usuwa się jedną lub dwie naraz. Po zabiegu pozostałe kurzajki często znikają. Nie wiadomo, dlaczego tak się dzieje.
Domowe recepty
Sokiem wyciekającym ze złamanej łodygi glistnika (jaskółczego ziela) smaruj codziennie kurzajki, aż znikną. Nie mogą tego jednak robić alergicy.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
