„Zielona karta”
W dniach 21-22 maja 2011 roku w warszawskim Instytucie „Pomnik – Centrum Zdrowia Dziecka” zorganizowano konferencję „Pediatryczna Historia Środowiskowa: Narzędzie Dla Ochrony Zdrowia w Polsce”, będącą elementem realizacji działań Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Jej głównym celem była prezentacja tak zwanej „zielonej karty”, czyli dokumentu umożliwiającego zbieranie pełnego wywiadu na temat środowiska życia dziecka. W konferencji wzięli udział reprezentanci i eksperci WHO w Polsce: profesorowie Marek Litwin, Janusz Książyk oraz Wojciech Hanke. Wraz z pracownikami Centrum Zdrowia Dziecka, Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi, Akademii Medycznej we Wrocławiu oraz Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego - Państwowego Zakładu Higieny zaprezentowali główne źródła niebezpieczeństw dla małych pacjentów.
Źródła zagrożeń
Zobacz też: Jak pomóc przy zatruciu?
Prelekcje dotyczyły przede wszystkim różnic pomiędzy dziećmi a dorosłymi w zakresie narażenia na czynniki szkodliwe. Ze względu na mniejszy stosunek powierzchni ciała do jego masy u dzieci, są one bardziej narażone na szkodliwe działanie zwłaszcza tych substancji trujących, które wnikają do wnętrza tkanek przez skórę, płuca i przewód pokarmowy. Poruszone zostały też kwestie zanieczyszczenia powietrza zewnętrznego i powietrza w pomieszczeniach zamkniętych oraz trwałych zanieczyszczeń organicznych w glebie i wodzie. Oddzielny temat dotyczył zagrożenia czynnikami chemicznymi i pestycydami. Wykładowcy zaprezentowali również wyniki łódzkich badań dotyczących wpływu czynników szkodliwych na kobiety ciężarne i dzieci w okresie prenatalnym.
Jak oceniać ryzyko?
By móc efektywnie ocenić ryzyko wystąpienia chorób związanych ze szkodliwym otoczeniem, ankieta WHO zawiera pytania dotyczące wszystkich tych aspektów, począwszy od jakości zabudowań, w których przebywa dziecko, a skończywszy na ekspozycji na hałas i natężeniu ruchu drogowego w środowisku dziecka. W karcie znalazły się także pytania na temat sposobów usuwania odpadów i ścieków oraz usług publicznych podnoszących jakość życia i środowiska, dostępnych w domu, szkole i społeczności lokalnej.
Zobacz też: Uraz w dzieciństwie - nerwica w życiu dorosłym
Pełniejszy wywiad – szybsza diagnostyka
Jak podkreślali prelegenci, „Zielona karta” nie powinna stać się kolejnym bezużytecznym elementem dokumentacji medycznej, tylko pozwolić na szybszą diagnostykę w przypadku zatruć, urazów dziecięcych i chorób o potencjalnie nieznanej etiologii, których źródłem mogą być chemiczne i fizyczne zanieczyszczenia środowiska.
Źródło: własne, materiały konferencyjne
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
