Wybierając lek przeciwgorączkowy dla Twojego dziecka musisz kierować się przede wszystkim jego bezpieczeństwem. Ważne jest również to, jak dziecko toleruje dany lek czy nie ma uczulenia, czy bierze równocześnie jakiekolwiek inne leki, czy ma choroby towarzyszące. O tym właśnie musisz poinformować farmaceutę, kupując lek w aptece, aby mógł on doradzić najlepszy i najskuteczniejszy preparat.
Wśród wielu leków przeciwgorączkowych za najbezpieczniejsze i najskuteczniejsze uznano paracetamol i ibuprofen.
Pracetamol
Paracetamol jest jednym z najbezpieczniejszych leków. Małe dzieci mogą go przyjmować w czopkach lub w syropie. Dozwolony jest u dzieci już od 3. miesiąca życia.
Stosujemy go głównie w celu zwalczenia gorączki. Paracetamol uśmierza bóle głowy, gardła oraz kostno-mięśniowe bóle towarzyszące infekcjom wirusowym. Jest pomocny także w czasie ząbkowania u niemowląt, gdy występują stany zapalne dziąseł i ból.
Dowiedz się również: Jak bezpiecznie dawkować paracetamol u dzieci?
Ibuprofen
Innym, również bezpiecznym i skutecznym lekiem, jest Ibuprofen. Można go stosować u dzieci od 6. miesiąca życia. Podaje się go w postaci czopków lub syropu.
Ma on silne działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne. Stosowany w leczeniu przeziębień i grypy, gdyż skutecznie łagodzi gorączkę oraz ból mięśni, głowy i stawów towarzyszących infekcjom wirusowym. Jest on również skuteczny w leczeniu bólów zębów, głowy, w chorobach reumatycznych, bólach pourazowych oraz nerwobólach.
Dowiedz się również: Ząbkowanie - pogromca apetytu
Aspiryna i salicylany – ostrzeżenie!
Nie wolno podawać kwasu acetylosalicylowego dzieciom do 16. roku życia, ponieważ może on spowodować wystąpienie zespołu Reye’a.
Jest to poważna choroba uszkadzająca wątrobę i mózg, która często kończy się śmiercią. Występuje po kilku dniach od przebycia grypy lub ospy wietrznej, gdy dziecko leczono kwasem acetylosalicylowym. Dzieciom do 16. roku życia zaleca się podawanie paracetamolu lub ibuprofenu.
Syrop czy czopek?
Lek podany w postaci czopków wchłania się dłużej niż po podaniu doustnym. Oznacza to, że stosując czopki dłużej musimy czekać na efekt.
Podając lek doodbytniczo musimy zwiększyć odstęp między kolejnymi dawkami.
Czopków nie należy dzielić! Lek w czopku jest rozproszony nierównomiernie, a więc dzieląc czopek nie otrzymujemy dokładnej ilości leku i tak naprawdę nie wiemy, ile substancji leczniczej podaliśmy. Często ze względu na nieprawidłowe rozmieszczenie substancji w czopku nie udaje się osiągnąć działania leczniczego. Natomiast podając lek w postaci syropu możemy dokładnie odmierzyć ilość podanego leku i szybciej osiągnąć pożądany efekt leczniczy.
Stosowanie czopków powinno być zarezerwowane dla sytuacji uzasadnionych, np. gdy dziecko wymiotuje lub nie może połknąć leku.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
