Szczepienie przeciw HPV – czy warto?

Lekarz ze strzykawką, Shutterstock
Na to pytanie każdy powinien odpowiedzieć sobie sam, rozważając stopień ryzyka, na jaki jest narażony. Oto podstawowe informacje na temat wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) – warto wiedzieć.
/ 08.03.2011 12:25
Lekarz ze strzykawką, Shutterstock

Poznać swojego wroga

HPV to wirus bardzo rozpowszechniony – jest nim zarażonych od ok. pół miliarda do miliarda ludzi na świecie. Obecnie znamy ponad 100 jego serotypów (odmian), a liczba ta stale rośnie. Niektóre z odmian są powszechniejsze i groźniejsze niż inne. Mowa tu o typach 16, 18, 31 i 45. Dwa pierwsze spośród nich są odpowiedzialne za około 70% zmian przednowotworowych CIN (cervical intraepithelial neoplasia), grożących rozwojem raka szyjki macicy. Zmiany te są wykrywane podczas badania cytologicznego, przeprowadzanego przez ginekologa. Znacznie rzadszy, ale także związany z zakażeniem HPV jest rak sromu oraz analogiczne zmiany śródnabłonkowe – VIN. Mężczyźni również są narażeni – może im grozić rak prącia.

Polecamy: Nie bój się cytologii

Kłykciny kończyste

Kłykciny, zwane czasem brodawkami płciowymi, to także sprawka HPV. Boryka się z nimi 2-3% aktywnych seksualnie kobiet i mężczyzn, głównie w wieku 20-30 lat. Niestety, poza tym, że swędzą, pieką i utrudniają stosunki seksualne, mogą być też przenoszone na partnera. Za kłykciny kończyste są odpowiedzialne niskoonkogenne wirusy 6 i 11, zatem ryzyko rozwoju raka jest niewielkie.

Co robić?

Szczepienie przeciw HPV oraz badania ginekologiczne (cytologia) to najskuteczniejsze metody ochrony przed najgorszymi skutkami zakażenia HPV – nowotworami. Profilaktyka jest najskuteczniejszą metodą walki z występującym najczęściej rakiem szyjki macicy. W Polsce rocznie zapada na niego około 4000 kobiet, połowa umiera z tego powodu.

Wiadomo, że HPV to zdecydowanie najważniejszy czynnik ryzyka rozwoju tej choroby. Prawdopodobieństwo zakażenia wzrasta tym bardziej, im większa jest liczba partnerów seksualnych. Prezerwatywa ogranicza możliwość zakażenia, jednak nie eliminuje go w takim stopniu jak szczepionka.

Zobacz też: Kłykciny kończyste - krępująca dolegliwość?

Szczepienie

Mamy dwa typy szczepionek – tzw. dwuwalentną, przeciw typom 16 i 18 wirusa oraz czterowalentną, obejmującą typy: 6, 11, 16 i 18. Podajemy je w trzech dawkach – drugą po miesiącu lub dwóch od pierwszej, zaś trzecią po pół roku. W tym czasie wzrasta ilość przeciwciał przeciw HPV niemal u 100% osób. Szczepieniu mogą być poddane dziewczynki i chłopcy, którzy ukończyli 9 rok życia. Obecnie rekomenduje się podawanie szczepionki nie później niż do 26. roku życia. Jedynym minusem jest brak refundacji i wysoka cena – co najmniej 1000 zł za pełny cykl szczepienia. Będą to na pewno dobrze wydane pieniądze...

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA