Najczęściej występuje uczulenie na jad owadów błonkoskrzydłych, do których należą: pszczoła miodna, trzmiel i osy. Alergenami są w tym przypadku składniki jadu. Na ogół są to białka (głównie o charakterze enzymów, czyli substancji mających zdolność rozkładania innych białek, m.in. tych, z których zbudowane są ludzkie tkanki) lub, mniejsze od nich, peptydy. Odpowiadają one za wystąpienie reakcji alergicznych u osób uczulonych. Objawem alergii na jad owadów mogą być:
- łagodne reakcje uogólnione, np. bąble pokrzywkowe na całym ciele, niepokój, nudności, zawroty głowy. Leczenie polega na zażywaniu leku przeciwhistaminowego i sterydu w tabletkach;
- duży odczyn miejscowy, powodujący ból, zaczerwienienie i obrzęk o średnicy powyżej 10 cm. Nie jest groźny, jeśli dotyczy kończyn, ale może zagrażać życiu w przypadku połknięcia owada lub użądlenia w szyję, głowę, a zwłaszcza wnętrze jamy ustnej. W takiej sytuacji konieczne jest podanie choremu adrenaliny;
- wstrząs anafilaktycznyciężka, uogólniona reakcja całego organizmu. W krótkim czasie po użądleniu dochodzi do spadku ciśnienia tętniczego, duszności, sinicy. W sytuacji rozwijającego się wstrząsu jedynym lekiem ratującym życie jest adrenalina. Można mu zapobiec poprzez immunoterapię swoistą.
Alergia na jad owadów nigdy nie występuje podczas pierwszego użądlenia. Nie jest ona dziedziczna ani nie przytrafia się znacząco częściej osobom uczulonym na powszechne alergeny środowiska takie jak roztocza, pyłki.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
