Wrzód weneryczny - co to takiego?

Wyniki badań potwierdzają, że najlepsze odchudzanie, to odchudzanie stopniowe /fot. Shutterstock
Bolesne, mnogie owrzodzenia umiejscowione na narządach płciowych mężczyzny – to typowa manifestacja wrzodu miękkiego – choroby wywoływanej przez pałeczkę Haemophilus ducreyi. Choroba bardzo rzadko występuje w Europie, jednak co jakiś czas pojawiają się okresowe ogniska zachorowań spowodowane zawleczeniem choroby z regionów endemicznych.
/ 02.01.2011 16:20
Wyniki badań potwierdzają, że najlepsze odchudzanie, to odchudzanie stopniowe /fot. Shutterstock

Objawy i przebieg

Pierwsze objawy choroby pojawiają się po okresie od 3 dni do 3 tygodni. Zmiana pierwotna pojawia się zwykle w miejscu wniknięcia bakterii do organizmu człowieka. Jest nią zazwyczaj mała, niebolesna grudka na skórze lub błonie śluzowej, która po około dobie rozpada się tworząc owrzodzenie. Najczęściej mamy do czynienia z owrzodzeniami małymi, ostro odgraniczonymi od otoczenia z poszarpanym, nierównym brzegiem. Dno owrzodzenia pokryte jest szarą wydzieliną, której usunięcie powoduje krwawienia

Sprawdź: Jakie choroby predysponują do krwawień?

Owrzodzenia występują w grupach po kilka i są zwykle bardzo bolesne. Jedną z cech różnicujących wrzód weneryczny od pierwotnej zmiany kiłowej jest fakt, iż ściskanie owrzodzenia między palcami zmienia jego kształt. W ciągu kilku dni od wystąpienia owrzodzenia u części chorych dochodzi do nieznacznego powiększenia i tkliwości węzłów chłonnych pachwinowych.

U mężczyzn zmiany występują najczęściej na napletku – zarówno po stronie zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Inne miejsca to wędzidełko, żołądź, skóra prącia i moszny. U homoseksualistów obserwuje się zmiany w okolicach odbytu.

Sprawdź: Niepokojące upławy - kiedy do lekarza?

A kobiety?

Choroba rozpoznawana jest znacznie częściej u mężczyzn, u kobiet zwykle mamy do czynienia z zakażeniami bezobjawowymi lub skąpoobjawowymi. Nierzadko kobiety z wrzodem wenerycznym skarżą się jedynie na bolesne stosunki płciowe, bolesne oddawanie moczu lub stolca, upławy pochwowe czy krwawienie z odbytu w zależności od lokalizacji zmiany. U kobiet większość zmian umiejscawia się u wejścia do pochwy, na wargach sromowych, w okolicach łechtaczki lub w pobliżu ujścia zewnętrznego cewki moczowej. Zmiany umiejscowione na ścianie pochwy lub szyjce macicy stwarzają poważny problem diagnostyczny.

Edukacja, profilaktyka, leczenie

Wrażliwość na antybiotyki H. ducreyi zależy od regionu geograficznego, z którego pochodzi infekcja. Obecnie coraz częściej obserwuje się oporność bakterii na pospolite antybiotyki, tj. ampicylina, streptomycyna czy tetracykliny. Leczenie polega na jednorazowej dużej dawce antybiotyku. Niezbędna jest obserwacja chorego przez 3 miesiące po leczeniu, jak i przebadanie partnerów seksualnych z okresu 10 dni poprzedzających wystąpienie zmian.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA