Co może być uszkodzone w zaburzeniach widzenia?
Zaburzenia widzenia wynikające z problemów anatomicznych możemy podzielić na trzy rodzaje.
- Obraz może być nieprawidłowy już w oku. Najczęściej nieprawidłowy obraz powstaje na siatkówce, ale patologia może dotyczyć każdej jego części. Takie zjawisko ma miejsce w bardzo powszechnie występujących wadach wzroku, takich jak krótkowzroczność i dalekowzroczność. Dochodzi do nich w różnych chorobach oczu.
- Drugi rodzaj zaburzeń widzenia ma miejsce, gdy powstający sygnał jest poprawny, ale uszkodzona jest droga przekazywania impulsu do mózgu, gdzie jest rozpoznawany. Zdarza się to, gdy nerwy wiodące od oka do kory wzrokowej (miejsca w mózgu, gdzie rozpoznawany jest sygnał) są uszkodzone – przerwane albo uciśnięte, na przykład przy urazach głowy, guzach mózgu, większych tętniakach.
- Trzeci rodzaj zaburzeń wzroku ma miejsce, gdy kora wzrokowa nie pracuje prawidłowo. Oko dobrze tworzy obrazy, droga wzrokowa też bezbłędnie je przekazuje, ale ostatnia część tego całego układu zawodzi. Ma to miejsce na przykład w organicznych uszkodzeniach mózgu, takich jak niedokrwienie części potylicznej mózgu (tam właśnie znajduje się kora wzrokowa).
Jak badamy zaburzenia ostrości wzroku?
Wzrok jest subiektywnym odczuciem – tylko i wyłącznie osoba, który patrzy na daną rzecz jest w stanie ocenić, jak dobrze ją widzi. Dlatego lekarze muszą używać różnych narzędzi, aby sprawdzić, jaka jest jakość widzenia pacjenta. Najpopularniejsze są tablice okulistyczne – z mniejszymi i większymi literami, cyframi i przedmiotami do badania ostrości wzroku. Można za ich pomocą badać dorosłych i dzieci. Bada się zawsze oboje oczu oddzielnie. Dzięki otrzymanym wynikom można określić, czy pacjent jest krótkowidzem czy dalekowidzem i czy wada wzroku jest na tyle zaawansowana, że pacjent musi nosić okulary, które będą korygować wadę wzroku.
Polecamy: Spójrz na badania wzroku z innej strony
Co to jest pole widzenia?
Pole widzenia to największy możliwy obszar, który można objąć wzrokiem. Chorzy zgłaszający się do lekarza nie narzekają na „ubytki” lub „zawężenie” pola widzenia, ale na potrącanie przedmiotów, które znajdują się w ich sąsiedztwie – szafkę, drzwi, latarnię. Pole widzenia bada się na zasadzie porównawczej. Lekarz siada naprzeciwko pacjenta, poleca mu patrzeć sobie prosto w oczy lub na nieruchomy przedmiot, a następnie sprawdza zakres widzenia wyciągniętej ręki we wszystkich czterech kierunkach – w prawo, w lewo, w górę i w dół. Ubytki w polu widzenia mogą świadczyć o różnych chorobach neurologicznych takich jak guzy mózgu, guzy przysadki mózgowej, urazy mózgu, niedokrwienia czy zapalenie nerwu wzrokowego.
Zobacz też: Jakie choroby cywilizacyjne niszczą wzrok?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
