Taniec to aktywność stale wpisana w nasze życie. Wyraża po trosze nasz charakter, pozwala się odprężyć i rozładować złe emocje. Nie bez powodu został wdrożony do psychoterapii…
Muzykoterapia – lekarstwo dla duszy i ciała
Choreoterapia, zwana też muzykoterapią aktywną, to praca z ciałem poprzez taniec i ćwiczenia fizyczne z muzyką o pozytywnym wydźwięku. Wspomaganie poruszania się muzyką pozwala na zharmonizowanie ciała i psychiki.
Choreoterapia obejmuje nie tylko taniec, ale i inne aktywności ruchowe w rytm muzyki, np. ćwiczenia, improwizacje ruchowe, naukę tańca. Wykorzystuje się w tej terapii społeczny charakter tańca, kontakt psychiczny i fizyczny z drugim człowiekiem, a także różnorodność oddziaływań na zmysły.
Taniec
Fot. Depositphotos
Co daje terapia tańcem?
Choreoterapia ma wiele korzyści. Te osoby, które wybierają aktywną formę wspomagania leczenia, są z niej bardzo zadowolone. Mogą bowiem dokonać wglądu we własne potrzeby, marzenia i dążenia, a także je weryfikować. Terapię cenimy z powodu:
- odprężenia, ale i przypływu energii i poprawy nastroju,
- spełnienia z powodu możliwości ujawnienia siebie ze wszystkimi cechami – bez krytyki i obmawiania przez innych,
- ułatwienia akceptacji swojego ciała i wyglądu zewnętrznego,
- odkrywania swojej kobiecości, czy męskości i wzmacniania tych cech,
- zwiększenia poczucia własnej wartości, pewności siebie, szacunku do własnej osoby,
- ułatwienia kontaktów z innymi ludźmi, albo zerwania tych niekorzystnych,
- nabycie umiejętności stawiania granic w znajomościach, dystansowania się lub otwierania na innych,
- decydowania – kto ma być moim przyjacielem, kogo się nie obawiam,
- pobudzenia kreatywności, inicjatywy do działań.
Terapia ma swoje tempo. Każdy indywidualnie decyduje o tym, jaka ona ma być. Jest to czas, który pożytkujemy na swoje potrzeby i swój relaks. Choreoterapia, wbrew pozorom, wymaga dużego skupienia i wsłuchania się w swoje ciało i umysł. Najlepsze jest to, że sposób poruszania się nie jest w żaden sposób oceniany, wyśmiewany i krytykowany. Każdy ruch jest odrębny i wyjątkowy. Zawiera pewnego rodzaju informację o nas samych i „komunikat” emocjonalny. Wszystko wypływa z wnętrza człowieka. To jego indywidualna „twórczość”.
Kiedy warto spróbować choreoterapii?
Jest to sposób na wyleczenie dla ludzi borykających się z różnymi problemami – i fizycznymi i psychicznymi. Ze spraw przyziemnych – jako aktywność ruchowa – choreoterapia sprzyja poprawie kondycji fizycznej i pomaga w walce z nadwagą. W sferze psychicznej z kolei, oprócz rozładowania napięcia i stresów, pozwala osiągnąć wiele indywidualnych sukcesów, jak otworzenie się, wzmocnienie poczucia własnej wartości i pielęgnowanie relacji interpersonalnych.
Polecana jest w szczególności osobom chorym na depresję, anoreksję/bulimię, zaburzenia nerwicowe, somatyzacyjne, schizofrenię, alkoholizm, uzależnionych od narkotyków, izolujących się od ludzi, nieśmiałym, a także ludziom z zaburzeniami osobowości np. borderline, czy osobowość niedojrzała.
Choreoterapia przynosi też pozytywne efekty w przypadku osób z chorobą Parkinsona (poprawa chodu i równowagi) i Alzheimera. Jako rehabilitacja fizyczna, jest też pomocna u osób niepełnosprawnych ruchowo i upośledzonych umysłowo np. w przebiegu zespołu Downa.
Nasza psychika ma wiele wspólnego z ciałem. Przez odpowiednio dobrane zajęcia ruchowe, można wspomagać naszą indywidualna walkę z problemami emocjonalnymi. Taniec jako lek sprawdza się niemal zawsze. Jest to terapia dla wszystkich – dla młodszych i starszych, dla sprawnych fizycznie i tych mniej sprawnych. Za każdym razem ćwiczenia są dostosowywane do możliwości każdego z uczestników terapii – tak, żeby nie wywołać zbytniego zmęczenia, ani znużenia.
Naprawdę warto skorzystać z choreoterapii!
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
