Wszystko wina skrzepliny
Ostra zatorowość płucna to stan, kiedy dochodzi do zamknięcia naczyń płucnych przez materiał zatorowy, którym najczęściej jest skrzeplina. Może przebiegać bardzo dramatycznie, a więc wymaga szybkiego rozpoznania i leczenia, czasem tylko na podstawie objawów klinicznych.
Sprawdź, czy jesteś w grupie ryzyka!
Zazwyczaj osoby, u których dochodzi do zatorowości płucnej, mają tak zwane czynniki ryzyka, które predysponują je do wystąpienia tego stanu. Można je podzielić na czynniki ryzyka duże i małe.
Do dużych zalicza się między innymi: duże, wielogodzinne operacje, szczególnie ortopedyczne, w obrębie jamy brzusznej i położnicze, ciąża, złamania kończyn dolnych, żylaki podudzi, nowotwory złośliwe, ograniczone poruszanie się, potwierdzona, przebyta żylna choroba zakrzepowo-zatorowa.
Inne czynniki ryzyka to doustna antykoncepcja i hormonalna terapia zastępcza, zastoinowa niewydolność serca, otyłość, podeszły wiek, niewydolność oddechowa.
Wszystkie te stany sprzyjają powstawaniu skrzeplin w układzie krążenia, które potem z prądem krwi mogą zostać przeniesione do płuc, blokując przepływ przez naczynia i doprowadzając do wystąpienia objawów zatorowości płucnej.
Objawy, które mogą zaniepokoić
Zatorowość płucna może być bezobjawowa, należy ją podejrzewać u osób z czynnikami ryzyka.
Najczęstsze objawy to: nagła duszność, szybki, płytki oddech, przyspieszona akcja serca, niskie ciśnienie tętnicze krwi, ból w klatce piersiowej, krwioplucie, kaszel. Ostra zatorowość płucna może przypominać takie choroby jak zapalenie płuc czy ostry zespół wieńcowy.
Zobacz też: Jak postępować w przypadku zatorowości płucnej?
W szpitalu
Do rozpoznania tego stanu pomocne są liczne badania dodatkowe, jak EKG, badanie poziomu D-dimerów w surowicy, RTG klatki piersiowej, gazometria krwi tętniczej, tomografia komputerowa tętnic płucnych, scyntygrafia płuc i arteriografia płucna.
Leczenie należy zastosować niezwłocznie, czasami nawet nie czekając na wyniki badań diagnostycznych.
Chorym należy podać tlen do oddychania, niekiedy konieczne jest włączenie płynów dożylnych i amin presyjnych, ale najważniejsze jest leczenie przeciwzakrzepowe i trombolityczne. Podaje się heparynę i doustne antykoagulanty jak acenokumarol.
Masywna zatorowość płucna jest wskazaniem do leczenia trombolitycznego, czyli zastosowania leków, które mają za zadanie rozpuścić powstały skrzep. Niekiedy konieczne jest operacyjne usunięcie skrzepliny.
Zobacz też: Zaburzenia oddychania w czasie snu
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!