Czy dziecko może wyrażać siebie w rysunku?

Czy dziecko może wyrażać siebie w rysunku?/fot. Fotolia
Terapia poprzez plastykę pomaga głównie w terapiach z dziećmi – szczególnie małymi, które nie potrafią jeszcze dobrze posługiwać się językiem i brak im zdolności do autorefleksji. Poprzez rysunek mogą wyrażać swoje emocje i rozwiązywać konflikty.
/ 26.05.2011 12:57
Czy dziecko może wyrażać siebie w rysunku?/fot. Fotolia

Człowiek za pan brat z kulturą od lat

Od czasów prehistorycznych ludzie za pomocą rysunku i rzeźby wyrażają swe przeżycia, uczucia. Rysunki mogą być traktowane jako forma porozumiewania się z innymi, mogą poprzedzać lub wspomagać komunikowanie się za pomocą liter.

Twórczość plastyczna wpływa na rozwój estetyczny, „który ujawnia się jako zdolność do łączenia doświadczeń w pewną sensowną całość. Stanowi ona harmonijną organizację myśli i uczuć, w których wyrazem jest tworzywo, linie i użyte barwy ( Krasoń, Mazepa-Domagała, 2003, s. 44).

Zdolność ta zdaje się dotyczyć doświadczeń nie tylko estetycznych, ale i życiowych, tak więc może się cały czas rozwijać.

Zobacz też: Uczucia zapisane w rysunku, czyli jak działa arteterapia?

Techniki sztuk plastycznych

Do technik opartych na sztukach plastycznych można zaliczyć: techniki eksploracji (np. bazgrania, plam, mokrego papieru), techniki wyrażania własnych uczuć (np. malowanie własnego nastroju), techniki interpersonalne (np. rysowanie portretów członków własnej grupy), techniki służące utrzymywaniu kontaktu (np. rysunek we dwoje).

Zobacz też: Rysowanie - wskaźnik rozwoju dziecka

Czy sztuka pomaga dzieciom?

Terapia poprzez plastykę jest szczególnie przydatna w pracy z dziećmi. Wolą one na ogół wyrażać się poprzez sztukę, ponieważ brak im wprawy w posługiwaniu się językiem i zwykle nie są jeszcze zdolne do autorefleksji. Dzięki rysunkom mogą zaś odsłaniać i rozwiązywać konflikty, do których w inny sposób nie potrafiłyby dotrzeć (Oster, Gould, 1999, s. 72).

Dzieci podczas rysowania przeżywają treść wyobrażeń, które usiłują przedstawić, doznają wielu pobudzających wrażeń zmysłowych, ale przede wszystkim przeżyć twórczych związanych z aktem kreacji nowego specyficznego świata uprzedmiotowionego w wytworze. Stanowi to źródło niezwykle silnych przeżyć uczuciowych (Tyszkowa, 1990, s. 100–101).

Fragment pochodzi z książki „Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii” autorstwa Joanny Gładyszewskiej-Cylulko (Wydawnictwo Impuls, 2010). Publikacja za zgodą wydawcy.

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA