Cukrzyk ma słodką krew
W zasadzie tak. Ale dlaczego? Upośledzenie wydzielania insuliny – hormonu obniżającego stężenie glukozy w organizmie leży u podstaw tzw. cukrzycy typu 1. Większość cukrzyc, to jednak typ 2 – u jej podłoża leży insulinooporność tkanek, która rozwija się u osób predysponowanych genetycznie oraz u ludzi z nadwagą bądź otyłością.
Niezależnie od typu cukrzycy, w przypadku braku leczenia dochodzi do okresowych zwyżek poziomu cukru we krwi. Im dłużej utrzymuje się taki stan, tym szybciej rozwijają się groźne powikłania. Podjęcie właściwego leczenia odsuwa wystąpienie powikłań w czasie, ale nie jest w stanie im całkowicie zapobiec.
Warto przypomnieć, że prawidłowe stężenie glukozy we krwi na czczo wynosi 60 – 100 mg%, zaś 2 godziny po posiłku nie więcej niż 140 mg%.
Uszkodzenie naczyń (angiopatia)
Uszkodzenie naczyń to podstawa większości schorzeń rozwijających się w konsekwencji cukrzycy. Mówimy o mikroangiopatiach – gdy uszkadzane są naczynka odżywcze małego kalibru oraz o makroangiopatiach – uszkodzeniach dużych naczyń.
Mikroangiopatie dotyczą oczu, nerek oraz nerwów. Już w momencie rozpoznania cukrzycy typu 2, średnio u 5% osób obecne jest uszkodzenie siatkówki różnego stopnia (retinopatia). Retinopatię rozpoznajemy u ponad 60% pacjentów chorujących na cukrzycę od 30 lat. Pogorszenie ostrości widzenia, wzrost ryzyka zaćmy i jaskry to problemy, które mogą napotykać chorzy.
Polecamy: Problemy z oczami w cukrzycy
Każdego roku pacjent powinien mieć badanie dna oka.
Praca nerek jest upośledzona u około 15-20% cukrzyków. Stopniowy, nieodwracalny spadek filtracji, pojawienie się białkomoczu nie dają objawów, nie bolą, ale mogą prowadzić do niewydolności nerek i konieczności dializoterapii. Co roku należy wykonać badanie moczu pod kątem obecności białka oraz obliczyć klirens kreatyniny.
Uszkodzenie nerwów (neuropatia)
Uszkodzenie nerwów obejmuje przede wszystkim włókna czuciowe i autonomiczne. Spadek wrażliwości na bodźce sprzyja niegojącym się i nieodczuwalnym uszkodzeniom skóry, np. skaleczeniom, które mogą okazać się wrotami infekcji.
Neuropatia autonomiczna upośledza pracę układu krążenia (omdlenia, hipotonia ortostatyczna), przewodu pokarmowego, a także układu moczowo-płciowego.
Nie od dziś wiadomo, że cukrzycy mają znacznie zwiększone ryzyko rozwoju chorób serca, zwłaszcza choroby niedokrwiennej. Blaszki miażdżycowe rozwijają się u nich szybciej i w młodszym wieku. Przebieg często jest niemy klinicznie, nie ma więc typowego, dla niedokrwienia serca, bólu. Współistniejące nadciśnienie tętnicze i otyłość pogarszają rokowanie.
Zobacz także: Nadciśnienie – choroba, której nie można ignorować
Nie należy zaniedbywać corocznych badań lipidogramu oraz EKG, mogą bowiem z wyprzedzeniem alarmować o możliwości choroby wieńcowej. Należy wdrożyć odpowiednie leczenie oraz przestrzegać zaleceń żywieniowych, tak by kontrolować glikemię oraz stężenie lipidów we krwi.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
