Dlaczego?
Przypomnijmy, że biegunka przewlekła trwa co najmniej 4 tygodnie. Przez ten okres wydalane są co najmniej 3 stolce, o luźniejszej konsystencji, w ciągu doby. Stolce mogą również zawierać krew, ropę bądź śluz.
Trzy najczęstsze przyczyny tego stanu to: zespół jelita drażliwego (omówiony w osobnym artykule), nowotwór jelita grubego oraz nieswoiste zapalenia jelit. Dwie ostatnie przyczyny są zagrożeniem dla zdrowia i życia, zatem nie lekceważmy ich!
Zobacz też: Czym jest zespół jelita drażliwego?
Nowotwory
Wiele z nich to polipy. Niektóre są łagodne, inne mają duży potencjał do złośliwienia, dlatego też należy je usuwać. Podstawą diagnostyki i leczenia są obecnie techniki endoskopowe, podczas których wykonywane jest wycięcie zmiany. Potem następuje badanie histo-patologiczne, podczas którego jest stwierdzany stopień złośliwości danej zmiany. Dalsze postępowanie jest uzależnione od tego wyniku. Niestety często pierwszą wykrytą zmianą okaże się nowotwór złośliwy – rak. Ponad 90% jego przypadków powstaje na podłożu polipów gruczolakowych, prawie zawsze po 40 roku życia. Rak jelita grubego jest, według różnych danych i zależnie od populacji, drugim bądź trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym kobiet i mężczyzn. W połowie przypadków umiejscawia się on w odbytnicy. Diagnostyka również opiera się na kolonoskopii oraz badaniu histo-patologicznym.
Zobacz też: Rak jelita grubego - kto może zachorować?
W badaniach przesiewowych, mających na celu wykrycie zmian potencjalnie złośliwych bądź raka we wczesnym okresie, u każdej osoby po 50 roku życia raz do roku należy wykonać badanie kału na krew utajoną. Co pięć lat należy także wykonać kontrolną kolonoskopię.
Nieswoiste zapalenia jelit
Często dotyczą ludzi młodych, przed 30 rokiem życia. Są to choroby przebiegające z nawrotami i okresami remisji. Charakterystyczne są tu: długo utrzymujący się stan podgorączkowy, ból brzucha, utrata masy ciała, niedokrwistość. Wyróżniamy dwie, odmiennie przebiegające postaci schorzenia: wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz chorobę Leśniowskiego-Crohna. Pierwsze z nich ma tendencję do zajmowania końcowego odcinka jelita grubego, zwłaszcza odbytnicy. Biegunka jest tu bardzo często krwista, a bóle brzucha niezbyt nasilone. W chorobie Crohna, zajęty może być cały przewód pokarmowy. Najczęściej zmiany są zlokalizowane na styku jelita cienkiego i grubego, stąd ból w prawym dolnym kwadrancie brzucha (czasem można tam też wyczuć „guz”). W chorobie tej często pojawiają się przetoki ze światła jelita, np. okołoodbytnicze. Krwista biegunka jest tu rzadziej spotykana, dokuczają jednak silne bóle brzucha.
W różnicowaniu przyczyn przewlekłej biegunki nie można zapomnieć o lekach, czasem nadużywanych (leki przeczyszczające – bisakodyl, aloes), a kiedy indziej mających właśnie takie działanie niepożądane. Są to między innymi: niesteroidowe leki przeciwzapalne, statyny, ranitydyna, tiklopidyna, inhibitory pompy protonowej i wiele innych.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
