Przebieg poszczególnych z chorób zakaźnych jest dość podobny, choć rokowanie nie we wszystkich jest jednakowe. Zainteresowanie nimi bardzo wzrosło w XXI wieku, między innym dlatego, że mogą potencjalnie służyć jak broń bioterrorystyczna.
Przykra pamiątka z tropików
Wciąż brak pewnych danych na temat dróg rozprzestrzeniania wirusów. Najprawdopodobniej są za to odpowiedzialne owady i małe, dziko żyjące zwierzęta, także szczury, które upodobały sobie pobyt w miastach, co ze względu na bliskość ludzi jest dużym zagrożeniem. Zarazić można się również od chorego człowieka. Istotne jest zatem przestrzeganie zasad higieny podczas podróży, picie i spożywanie pokarmów jedynie z pewnych źródeł (woda powinna być butelkowana lub przegotowana, pokarm powinien pochodzić z dużych sklepów bądź restauracji). Nie należy na własną rękę poruszać się po okolicach budzących podejrzenia co do stanu czystości. Nigdy nie można narażać się na bezpośredni kontakt ze zwierzętami.
Zobacz też: Krwawienie z nosa - objaw raka?
Przykłady wirusów wraz z regionami, w których występują:
- wirus Denga – południowo-wschodnia Azja, Indie, Karaiby, inne wyspy na Pacyfiku
- wirus Lassa – zachodnia Afryka
- wirus gorączki krymsko-kongijskiej – Afryka, Azja Środkowa
- wirus Hantaan – Daleki Wschód, Rosja, Ameryka Północna i zachodnie wybrzeże Ameryki Południowej
- wirus Marburg – Afryka (Uganda, Kenia, Zair, Sudan)
- wirus Ebola – Afryka (Zair, Sudan)
- wirus żółtej gorączki – Afryka Środkowa i Ameryka Środkowa (choroba została opisana w osobnym artykule!)
Objawy
Okres rozwoju zakażenia trwa w granicach tygodnia. Pierwsze objawy to uogólnione bóle mięśniowe, bóle pleców, głowy, zapalenie spojówek, powiększenie węzłów chłonnych i zawsze złe samopoczucie. Po 3 pierwszych dobach choroby obniża się ciśnienie tętnicze krwi, pojawia się skaza krwotoczna (krwawe wybroczyny na skórze, błonach śluzowych, krwawienie z nosa, krwioplucie, krew w stolcu i wymiocinach). W badaniu laboratoryjnym, we krwi wzrasta poziom leukocytów (ponad 10000/ul), wśród których dominują limfocyty. Zależnie od typu wirusa, uszkodzeniu mogą ulec narządy wewnętrzne – nerki, wątroba, mózg.
Pacjent może wejść w stan wstrząsu, co stanowi zagrożenie życia.
Sprawdź: ABC krwotoków
Nieciekawe perspektywy
Brak leczenia przyczynowego wirusowych gorączek krwotocznych, wywołuje konieczność leczenia zachowawczego – zawsze w szpitalu. Rozpoznanie powinno być potwierdzone poprzez izolację wirusa z krwi oraz wykrycie wzrastającego poziomu przeciwciał przeciw niemu. Jeszcze raz należy podkreślić znaczenie profilaktyki pierwotnej – przedekspozycyjnej.
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
