Na czym polega cewnikowanie serca?

Leczenie inwazyjne miażdżycy tętnic polega najczęściej na poszerzeniu zwężonego naczynia lub wszczepienia stentu do światła naczynia.
Cewnikowanie serca obejmuje koronarografię (angiografię tętnic wieńcowych) oraz wentrykulografię (cewnikowanie lewej komory). Jak przebiega cewnikowanie serca? Do czego służy nam to badanie?
/ 05.01.2011 17:02
Leczenie inwazyjne miażdżycy tętnic polega najczęściej na poszerzeniu zwężonego naczynia lub wszczepienia stentu do światła naczynia.

Jest to badanie bardzo przydatne w diagnozowaniu i ocenie stopnia zaawansowania choroby wieńcowej, na podstawie którego podejmowane są decyzje odnośnie dalszego leczenia. Odkąd wprowadzono angiografię tętnic wieńcowych sama wentrykulografia straciła bardzo na znaczeniu.

Jak przebiega badanie cewnikowania serca?

Cewnikowanie lewej komory serca składa się z pomiaru ciśnień w lewej komorze i aorcie wstępującej oraz kontrastowego badania lewej komory. Tak jak przy koronarografii cewnik naczyniowy wprowadza się przez tętnicę udową do aorty i dalej poprzez zastawkę aortalną do lewej komory. Aby ocenić czy cewnik znajduje się we właściwym miejscu podaje się kontrast a następnie wykonuje zdjęcie radiologiczne.

Wentrykulogram służy do obliczenia następujących parametrów:

  • wskaźnika objętości końcoworozkurczowej – czyli objętości krwi, która pozostaje w komorze tuż przed skurczem,
  • wskaźnika objętości końcowoskurczowej – czyli objętości krwi, która pozostaje w komorze po skurczu,
  • frakcji wyrzutowej – jest to objętość krwi, która została wyrzucona do aorty w czasie skurczu serca.

Najważniejsze parametry, mające znaczenie rokownicze w ocenie wydolności serca to frakcja wyrzutowa i objętość końcoworozkurczowa.

Zobacz też: Co to jest angiografia?

Jakich informacji dostarcza nam badanie?

W trakcie badania dokonuje się także oceny czynności skurczowej lewej komory, polegającej na określeniu ewentualnych zaburzeń kurczliwości typu hipokinezy, akinezy lub dyskinezy. Badanie umożliwia także uwidocznienie nieprawidłowości budowy lewej komory jak tętniak, skrzeplina. Daje możliwość oceny obecności i zaawansowania wady zastawki mitralnej i aortalnej. Dodatkowe informacje, które można uzyskać w czasie cewnikowania serca to ciśnienia wewnątrzsercowe.

Niekiedy dokonuje się także cewnikowania prawej strony serca, z wprowadzeniem cewnika do lewego przedsionka i dalej do prawej komory i tętnicy płucnej. W ten sposób uzyskuje się informacje na temat ciśnień w tych częściach serca, przez które cewnik jest przeprowadzany a ciśnienie w tętnicy płucnej pośrednio świadczy o ciśnieniu w lewym przedsionku, które jest odzwierciedleniem funkcji lewej komory.

Jak w przypadku każdego badania, tym bardziej inwazyjnego mogą się zdarzyć powikłania. Najczęstsze przy cewnikowaniu serca to: przebicie mięśnia sercowego przez cewnik, nagłe zamknięcie naczynia, zawała mięśnia sercowego, uszkodzenie ściany naczynia, zakażenie, wywołanie zaburzeń rytmu i przewodzenia, reakcja alergiczna na kontrast.

Polecamy: Koronarografia – na czym polega to badanie?

Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!

Redakcja poleca

REKLAMA