Wiedza pacjenta a poziom lęku
Od lat miedzy lekarzami toczą się spory na temat, ile szczegółowych informacji na temat zabiegu należy przekazać pacjentowi. Trzeba to zrobić bowiem tak, aby taka osoba czuła satysfakcję z otrzymanych informacji, żeby jej zgoda na proponowane leczenie była w pełni świadoma, a jednocześnie żeby wszystkie te dane nie zwiększyły lęku i niepokoju. Nie ma w końcu co ukrywać, że większość terminów medycznych może budzić przerażenie.
Pacjenci chcą wiedzieć
W ostatnim czasie został zaobserwowany wzrost zapotrzebowania pacjentów na informacje o czekającym ich znieczuleniu, o zabiegu, ewentualnym ryzyku z nim związanym i spodziewanych korzyściach. Na rodzaj informacji, którą pacjent chce posiąść, wpływają takie czynniki, jak wiek, płeć, wykształcenie. Wg przeprowadzonych badań osoby starsze wolą krótką informację o zabiegu, która jest jasna do zrozumienia i nie wgłębia się w jakieś szczegółowe dane i pojęcia medyczne, które często są niezrozumiałe, a więc są już utożsamiane z czymś złym. Bardziej dociekliwe są kobiety, które oczekują od lekarza uzyskania obszernych informacji na dany temat. Również pacjenci z wykształceniem wyższym wolą mieć pełen obraz tego, co ich czeka. Często sami zbierają informacje na temat zabiegu, aby później móc je zweryfikować w rozmowie z lekarzem. Wykazano również, że bardzo dużą rolę odgrywa bezpośrednia rozmowa z anestezjologiem, a nie informacje podane na kartce. Taka forma przekazu danych uspokaja pacjentów i wzbudza większe zaufanie. Z badań został wyciągnięty wniosek, że istnieje związek między satysfakcją pacjenta z otrzymanych od lekarza informacji a poziomem lęku. Nie chodzi bowiem o to, że każdy pacjent chce wiedzieć wszystko. Są bowiem ludzie, którzy wolą mieć tylko podstawowe informacje, które nie wzbudzają jakichkolwiek wątpliwości, przez co ich uspokajają.
Zobacz: Jak się przygotować do operacji?
Rola psychologa
Często niezastąpiony w relacjach między lekarzem a pacjentem jest psycholog. Osoba ta z empatią podchodzi do pacjenta, skupia się tylko i wyłącznie na nim, pomaga w zwalczeniu lub obniżeniu poziomu lęku przed operacją. Psycholog stara się zdobyć zaufanie osoby, która ma być operowana. Rozmawia z nią o czekającym ją zabiegu, pomaga przygotować na ewentualne skutki pooperacyjne. Dzięki takiej osobie pacjent ma poczucie, że ktoś nad nim czuwa, przejmuje się nim i że jego los nie jest obojętny lekarzom. Dzięki temu jego strach maleje i nabiera on pewności co do wykonania zabiegu. Lekarze często posługują się terminologią stricte medyczną, która w większości przypadków jest niezrozumiała dla przeciętnego człowieka. Psycholog stara się przekazać informacje (oczywiście takie, które ma prawo posiadać) w jasny sposób, spokojnie porozmawiać z pacjentem o tym, czego się obawia i czego oczekuje po operacji. Przeprowadza również diagnozę, jaki poziom lęku pacjent posiada, gdyż taka informacja jest przydatna lekarzom przeprowadzającym zabieg. Można zauważyć tendencję, że pacjenci, którzy przez całe życie byli obdarzeni dobrą opieką ze strony osób najbliższych, od których byli w jakiś sposób zależny, mają większe zaufanie do personelu medycznego.
Przeczytaj: Depresja w okresie pooperacyjnym
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
