Pregoreksja = aktywność fizyczna+ niskokaloryczna dieta
Pregoreksja najpierw pojawiła się w USA - kraju kultu piękna i szczupłej sylwetki – kobiety często dążą do naśladowania gwiazd Hollywood, obecnie informacje o jej przypadkach docierają też od strony lekarzy z Wielkiej Brytanii (1 na 20 ciężarnych cierpi na pregoreksję) oraz Nowej Zelandii.
Celem ciężarnych cierpiących na pregoreksję jest :
„wyglądać w ciąży jak najszczuplej, jak najlepiej”.
Najczęściej na pregoreksję cierpią kobiety, które przekornie chcą udowodnić, że dadzą radę w ciąży przytyć mniej niż koleżanki, jak też kobiety których aktywność zawodowa tego wymaga: kobiety mające bezpośredni zawodowy kontakt z klientami, aktorki, modelki.
Zobacz także: Ortoreksja - w pułapce zdrowego żywienia
Objawy pregoreksji
Podobne jak w anoreksji: kobiety głodzą się, prowokują wymioty, szczególną uwagę przykładają do każdej spożytej kalorii (dieta niskokaloryczna wiąże się np. z niedoborem witaminy D, która min. Powoduje zaburzenia rozwoju kośca u dziecka, niedobór żelaza zwiększa ryzyko anemii, a kwasu foliowego może prowadzić do wad cewy nerwowej u dziecka), często zażywając jednocześnie środki przeczyszczające, uprawiają też różnego aktywność fizyczną, ćwiczenia, co w III trymestrze szczególnie zwiększa ryzyko jakiejś kontuzji czy też stanowi znaczne obciążenie dla serca matki.
Skutkami takiego postępowania mogą być:
- częstsze powikłania w przebiegu ciąży
- częstsze problemy z rozwojem zarodka a także płodu
- częstsze różnego rodzaju powikłania okołoporodowe
- poronienia i wcześniactwo
- niedobór tkanki tłuszczowej u matki, po porodzie może skutkować problemami z karmieniem piersią
Zbyt wolne przybieranie na masie może powodować przedwczesne odklejanie się czy też gorszy rozwój łożyska, uszkodzenie łożyska bądź też wystąpienie łożyska przodującego ale też infekcje płynu owodniowego, większe ryzyko przedwczesnego porodu, przedwczesne pękniecie błon płodowych, niedokrwistość u ciężarnej.
Skutki pregoreksji mogą być katastrofalne dla prawidłowego rozwoju dziecka, dlatego pod żadnym pozorem nie powinno się doprowadzać do takiego stanu w czasie ciąży. Chorobliwe skupianie się na szczupłej figurze w czasie ciąży przyniesie dużo więcej negatywnych skutków niż można by się spodziewać. Decydując się na kompleks zachowań określanych słowem „pregoreksja” kobieta we własnym sumieniu powinna rozważyć, co jest dla niej ważne: przekonanie o tym, że powinna być chuda będąc w ciąży, czy dobro jej nienarodzonego dziecka.
Zobacz także: Jak pomóc osobie z zaburzeniami odżywiania?
Uwaga! Powyższa porada jest jedynie sugestią i nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem!
